Осенний Дрезден!
В прошлом году, путешествуя по Bodensee (Боденское озеро), мы посетили парк Mini Mundus am Bodensee in Meckenbeuren, где как и в других подобных парках представлены многие красивейшие достопримечательности мира в миниатюре. К сожалению, на данный момент этот парк закрыт, но мы успели там побывать. Так вот, из всех миниатюр больше всего привлёк внимание Dresdner Zwinger. Так и зародились планы на будущее о поездке в Дрезден.
Отзыв об отеле Aparthotel Neumarkt 4* в Дрездене написала.
По дороге в Дрезден ландшафт ничем особенным не впечатлил, зато порадовал автобан А4. Почти совсем не загруженный, на очень многих участках ограничения скорости сняты, ехать было приятно, не устали. Заселившись в отель, сразу отправились на площадь к Frauenkirche. Пока светило солнце, хотелось подняться под купол церкви, вход туда под буквой G, Eingang G.
Перед входом стоит, не знаю как назвать, и не охранник, они там все в костюмах и белых рубашках, и не служитель церкви - не похож, одним словом, Встречающий, здоровается, всем улыбается. Дальше, у двери сидит кассир, 8.00 евро/чел. , билеты продаёт. Поворачиваем налево к лифту, он поднимает на высоту 24 метра, остальные 44 метра поднимаемся сначала по пологой дорожке, потом по лестницам. Дорожка довольно широкая, идёт вокруг церкви, серпантином. Освещена, слева есть не большие оконца, а справа – большие, с видом на внутреннюю часть церкви, в её глубину. Потом будет справа металлическая лестница, довольно широкая, около неё будет табличка , Eingang, (вход), чуть дальше будет ещё одна такая же лестница Ausgang, (выход). Очень важно их не перепутать.
Поднимаемся по первой лестнице, площадка, переход на точно такую же, вторую лестницу, и далее самый крутой подъём в башне с винтовой лестницей, рассчитанного только на 1 человека. Поэтому я и написала, что очень важно не перепутать вход с выходом, так как 2-м людям на самой последней винтовой лестнице уже не разойтись, если кто-то ошибётся и пойдёт навстречу, ему придётся возвращаться назад.
Смотровая площадка не особенно большая, но места хватает всем, кто-то уходит, кто-то приходит... Замечательные виды открываются сверху на город. Солнце то пряталось за тучи, то снова появлялось...в его лучах мы увидели Дрезден каким-то весёлым, оживлённым, радостным, и впоследствии эти наши первые ощущения подтвердились полностью. Спуск точно так же, как и подъём, только без лифта, всё ножками.
Уже и вечерело. Пошли в саму церковь, вход - Eingang D. Необычная церковь, очень светлая, нарядная, торжественная, какая-то тёплая...по бокам с балконами, креслами, это мы ещё заметили, когда поднимались наверх. В ней есть и концертный зал, но мы его не видели, все двери были закрыты. Фотографировать там нельзя, но по-тихонечку все это делают. Тут зашла группа китайцев, и началось...мне казалось, что у них в каждой руке по 2 фотоаппарата: щёлк, щёлк, щёлк...проходят дальше, в самый перёд. На одной из фотографий видно, что впереди стоят двое мужчин, следят за порядком, я думала, что им сделают замечание, а они наоборот, даже отошли в сторону. Ну тут уж и мы окончательно осмелели и поснимали от души. Спустя какое-то время, тот, что в светлом костюме, поднялся на трибуну и таким приятным голосом начал свою не короткую речь, основной смысл которой сводился к следующему: дорогие гости, у нас скоро начнётся богослужение, а вы будете мешать, поэтому просим покинуть церковь...А я бы там посидела и подольше, разглядывая центральную композицию, которая изображает Иисуса на Елеонской горе (молитва в Гефсиманском саду). Справа виден Иерусалим и спящие апостолы, из городских ворот приближаются солдаты, а прямо над Иисусом парит ангел, который держит в руке крест (символ грядущей смерти Христа на кресте). Надо всей композицией царит Божье око, называемое также «глазом провидения» (глаз в треугольнике). Но раз скоро начнётся богослужение, медленно направляемся к выходу, в другую дверь, там как обычно есть свечи, можно купить и поставить, что мы и делаем.
Красивое место, впечатлило, перед отъездом мы на короткое время вернулись туда ещё раз, очень уж там нам понравилось.
Kathedrale St. Trinitatis - Katholische Hofkirche
Эта церковь притягивала меня всё время, как магнитом. Покорила своими внушительными размерами, высотой, местоположением, вообще всем. Особое внимание привлекли 78 трёхметровых статуй святых, установленные в нишах фасада и на балюстрадах по периметру крыши. Внутрь попасть не удалось. Мы сначала двинулись к центральному входу – закрыто, кругом обошли, никакого другого входа не увидели. На другой день нашли боковую дверь, но она тоже была для туристов закрыта. Этот Собор, судя по фотографиям, внутри не менее красив, чем снаружи. Если когда ещё заедем в Дрезден, первым делом пойду в этот храм.
В первый же вечер обошли почти всю старую часть города: Brü hlsche Terrasse, Semperoper, Zwinger, Residenzschloss, ну и конечно же Fü rstenzug, который расположен в каком-то невзрачном переулке, но каков! Да вообще и все эти сооружения в вечерней подсветке очень-очень красивы.
Residenzschloss, Hausmannsturm
Написано и рассказано уже про сам дворец-резиденцию много, и история приведена, и википедия переписана...
А мы отправляемся туда в музеи: Historisches Grü nes Gewö lbe, Fü rstengalerie, Neues Grü nes Gewö lbe, Rü stkammer ( Der neue Riesensaal + Tü rckische Cammer ) и на смотровую площадку на башне.
Очень хороший информативный сайт по всем музеям Дрездена:
http://www. skd. museum/de/besucherservice/oeffnungszeiten/index.html
Нужно обратить внимание, что в понедельник и вторник там выходной, и что такой сайт есть и на русском языке.
Во все эти музеи я покупала комбинированные билеты в интернете на выше приведённом сайте, 21.50/чел. В основном, конечно это было сделано из-за посещения исторических зелёных сводов. Мне не хотелось гадать на месте, будут билеты или нет, и на какое время...Я уже заранее купила на определённое число, на самое первое время захода, 10:00 часов утра. Пришли туда минут за 10, уже была не большая очередь на вход, а к моменту открытия она уже была длиной во весь холл. Билеты проверяют несколько раз. Мы вещи сложили в камеру хранения, закрывается она на 1-2 евро. Для эксперимента муж взял с собой телефон, а я фотоаппарат, а то все пишут, что ничего брать нельзя. Взяли аудиогид, бесплатно. Перед входом в зал снова проверили билеты, потом идёт «шлюзование»: что-то типа лифта, впереди стеклянные двери закрыты, зашли в эти «шлюзы», за нами точно такие же стеклянные двери закрылись, несколько секунд мы там стояли, потом передние двери открываются, и вы уже в первом зале для осмотра. Никто нас не остановил, и замечаний никаких не было сделано. Я видела ещё несколько человек с фотоаппаратами, но естественно, что никто ничего не фотографировал, брать-то можно, но зачем? . . Сказать, что нам там понравилось, это не сказать ничего...не ожидала, что в Дрездене такая сокровищница. Алмазы и бриллианты впечатляют, и не только они...
Потом мы посмотрели галерею с портретами и пошли в Новые Зелёные своды.
Билеты проверяют, но «шлюзования» уже нет. Что могу сказать, бесподобно, восхитительно, великолепно...
Я тут немножко картинок в интернете нашла, на особенно полюбившиеся и запомнившиеся экземпляры: Купальня Дианы по эскизу Иоганна Мельхиора Динглингера, Двор Великого Могола Ауренг – Зеба и Золотой кофейный сервис, того же автора и его братьев.
Вот не нашла картинку Фрегата из слоновой кости, Якоба Целлера. Ну такая красота, глаз не отвести. Ко многим статуэткам возвращались по нескольку раз, а от некоторых вообще не отходили по-долгу. Очередной раз убеждаюсь, красивого много не бывает, чего бы это не касалось.
Затем проходим в большой зал оружия средневековья, открытый в феврале этого года.
Я не большая поклонница доспехов/шлемов/шашек...но то, что там выставлено не поддаётся никакому описанию. Мне особенно запомнился один всадник на лошади: не только весь он сам в доспехах, но и его лошадь, у которой открыты только одни копыта, даже глаза защищены...я уж не говорю, что у всадника кругом драгоценные каменья, но даже и у лошади на морде. Ну и в завершении осматриваем предметы турецкого искусства. Тоже интересно, но уже устали, и ходить, и стоять, и рассматривать, и слушать, и читать... Больше мы ничего не осилили и пошли во внутренний двор, чтобы забраться на башню Hausmannsturm.
Где-то в перерыве между осмотрами мы уже выходили в этот внутренний двор, подышать свежим воздухом, ну теперь уже целенаправленно на башню. Действует всё тот же комбинированный билет. Лифта нет, зато много ступеней и довольно широкая лестница.
Поднялись, отдышались, но зато какие виды сверху, это того стоит.
Хотела всё уместить в один отзыв, но получается уж очень длинный, придётся разбить на 2 части.
Jesienne Drezno!
W ubiegł ym roku podró ż ują c przez Bodensee (Jezioro Bodeń skie) odwiedziliś my Mini Mundus am Bodensee w parku Meckenbeuren, gdzie, podobnie jak w innych podobnych parkach, wiele najpię kniejszych zabytkó w ś wiata przedstawionych jest w miniaturze. Niestety w tej chwili ten park jest zamknię ty, ale udał o nam się go odwiedzić . Tak wię c ze wszystkich miniatur najwię cej uwagi przycią gał Dresdner Zwinger. I tak narodził y się plany na przyszł oś ć dotyczą ce wyjazdu do Drezna.
Napisał em recenzję o Aparthotel Neumarkt 4* w Dreź nie.
W drodze do Drezna krajobraz nie zachwycał niczym szczegó lnym, ale autostrada A4 mnie ucieszył a. Prawie nie zał adowani, na wielu odcinkach zniesiono ograniczenia prę dkoś ci, jechał o się przyjemnie, nie byliś my zmę czeni. Po zakwaterowaniu w hotelu od razu udaliś my się na plac Frauenkirche. Gdy ś wiecił o sł oń ce, chciał em wspią ć się pod kopuł ę koś cioł a, tam wejś cie znajduje się pod literą G, Eingang G.
Stoją c przed wejś ciem, nie wiem, jak to nazwać , a nie ochroniarz, wszyscy tam są w garniturach i biał ych koszulach, a nie duchowny - nie wyglą da jednym sł owem Kto wita, pozdrawia, uś miecha się do wszystkich. Dalej kasjer siedzi przy drzwiach, 8.00 euro/os. sprzedaje bilety. Skrę camy w lewo do windy, któ ra wznosi się na wysokoś ć.24 metró w, na pozostał e 44 metry wspinamy się najpierw ł agodną ś cież ką , potem schodami. Ś cież ka jest doś ć szeroka, okrą ż a koś ció ł serpentynami. Oś wietlone, nie są to duż e okna po lewej stronie, ale duż e okna po prawej, wychodzą ce na wewnę trzną czę ś ć koś cioł a, w jego gł ą b. Nastę pnie po prawej stronie bę dą metalowe schody, doś ć szerokie, obok bę dzie znak Eingang (wejś cie), nieco dalej bę dą kolejne podobne schody Ausgang (wyjś cie). Bardzo waż ne jest, aby ich nie mylić.
Wspinamy się pierwszymi schodami, platformą , idziemy dokł adnie do tych samych drugich schodó w, a nastę pnie najbardziej stromą wspinaczką w wież y ze spiralnymi schodami, przeznaczonymi tylko dla 1 osoby.
Dlatego napisał em, ż e bardzo waż ne jest, aby nie mylić wejś cia z wyjś ciem, ponieważ.2 osoby na ostatnich spiralnych schodach nie mogą już się rozejś ć , jeś li ktoś się pomyli i pó jdzie w ich kierunku, bę dzie musiał wró cić.
Taras widokowy nie jest specjalnie duż y, ale jest wystarczają co duż o miejsca dla wszystkich, ktoś wychodzi, ktoś przychodzi...Cudowne widoki otwierają się z gó ry na miasto. Sł oń ce albo schował o się za chmurami, potem znó w się pojawił o...w jego promieniach widzieliś my Drezno jakoś pogodne, skoczne, radosne, a potem te nasze pierwsze doznania w peł ni się potwierdził y. Zejś cie jest dokł adnie takie samo jak podchodzenie, tylko bez windy, wszystko na nogach.
Jest już wieczó r. Poszliś my do samego koś cioł a, wejś cie to Eingang D. Niezwykł y koś ció ł , bardzo jasny, elegancki, uroczysty, jakoś ciepł y… po bokach z balkonami, krzesł ami, zauważ yliś my to ró wnież , gdy weszliś my na gó rę . Ma też salę koncertową , ale jej nie widzieliś my, wszystkie drzwi był y zamknię te.
Nie moż na tam robić zdję ć , ale każ dy robi to po cichu. Potem weszł a grupa Chiń czykó w i zaczę ł o się … wydawał o mi się , ż e w każ dej rę ce mają.2 aparaty: klik, klik, klik… idą dalej, do samego przodu. Na jednym ze zdję ć widać , ż e z przodu stoi dwó ch mę ż czyzn, któ rzy pilnują porzą dku, myś lał em, ż e zostaną skarceni, a wrę cz przeciwnie, nawet się odsunę li. Có ż , tutaj w koń cu nabraliś my odwagi i wystrzeliliś my prosto z serca. Po pewnym czasie ten w lekkim garniturze wszedł na podium i tak przyjemnym gł osem rozpoczą ł swoją nie kró tką przemowę , któ rej gł ó wne znaczenie brzmiał o nastę pują co: drodzy goś cie, wkró tce zaczniemy uwielbienie, a wy bę dziecie się wtrą cać , wię c proszę wyjdź z koś cioł a...A ja siedział abym tam dł uż ej, patrzą c na centralną kompozycję , któ ra przedstawia Jezusa na Gó rze Oliwnej (modlitwa w Ogrodzie Getsemani).
Po prawej widać Jerozolimę i ś pią cych apostoł ó w, ż oł nierze zbliż ają się z bram miasta, a tuż nad Jezusem unosi się anioł trzymają cy w dł oni krzyż (symbol nadchodzą cej ś mierci Chrystusa na krzyż u). Nad cał ą kompozycją kró luje oko Boga, zwane też „okiem opatrznoś ci” (oko w tró jką cie). Ale ponieważ niebawem rozpocznie się naboż eń stwo, powoli kierujemy się w stronę wyjś cia, drugimi drzwiami, gdzie jak zwykle są ś wiece, moż na je kupić i zał oż yć , co robimy.
Pię kne miejsce, pod wraż eniem, przed wyjazdem wró ciliś my tam ponownie na kró tki czas, naprawdę nam się tam podobał o.
Katedra ś w. Trinitatis - Katholische Hofkirche
Ten koś ció ł przycią gał mnie cał y czas jak magnes. Podbił swoim imponują cym rozmiarem, wysokoś cią , lokalizacją , w ogó le wszystkim. Szczegó lną uwagę zwró cono na 78 trzymetrowych figur ś wię tych, umieszczonych we wnę kach fasady i na balustradach po obwodzie dachu. Nie mogł em dostać się do ś rodka.
Najpierw przenieś liś my się do gł ó wnego wejś cia - był o zamknię te, chodziliś my dookoł a, nie widzieliś my ż adnego innego wejś cia. Nastę pnego dnia znaleź li boczne drzwi, ale był y one ró wnież zamknię te dla turystó w. Katedra ta, są dzą c po fotografiach, jest nie mniej pię kna w ś rodku niż na zewną trz. Jeś li kiedykolwiek odwiedzimy Drezno, pierwszą rzeczą , któ rą zrobię , to pó jdę do tej ś wią tyni.
Już pierwszego wieczoru spacerowaliś my po prawie cał ej starej czę ś ci miasta: Brü hlsche Terrasse, Semperoper, Zwinger, Residenzschloss i oczywiś cie Fü rstenzug, któ re znajduje się na jakimś nieokreś lonym pasie, ale co! Ogó lnie wszystkie te budynki w wieczornym oś wietleniu są bardzo, bardzo pię kne.
Residenzschloss, Hausmannsturm
O samej rezydencji-pał acowej już napisano i powiedziano wiele, a historię podano, a Wikipedię przepisano na nowo...
I jedziemy tam do muzeó w: Historisches Grü nes Gewö lbe, Fü rstengalerie, Neues Grü nes Gewö lbe, Rü stkammer (Der neue Riesensaal + Tü rckische Cammer) oraz na taras widokowy na wież y.
Bardzo dobra strona informacyjna o wszystkich muzeach Drezna:
http://www. skd. muzeum/de/besucherservice/oeffnungszeiten/index.html
Należ y zauważ yć , ż e w poniedział ek i wtorek jest dzień wolny i ż e istnieje taka strona w ję zyku rosyjskim.
We wszystkich tych muzeach kupił em bilety ł ą czone przez internet na powyż szej stronie, 21.50/os. Zasadniczo, oczywiś cie, zrobiono to ze wzglę du na zwiedzanie historycznych zielonych sklepień . Nie chciał em zgadywać na miejscu, czy bę dą bilety, czy nie i na jaką godzinę … Kupił em już z gó ry na konkretną datę , za pierwszym razem wejś cie, 10:00 rano. Dotarliś my tam w 10 minut, przed wejś ciem nie był o już dł ugiej kolejki, a do momentu otwarcia był a to już dł ugoś ć cał ej hali. Bilety sprawdzane są kilkakrotnie. Swoje rzeczy wkł adamy do schowka, zamyka się za 1-2 euro. Do eksperymentu mó j mą ż zabrał ze sobą telefon, a ja aparat, inaczej wszyscy piszą , ż e nic nie moż na wzią ć . Wzię liś my audioprzewodnik za darmo.
Przed wejś ciem do hali ponownie sprawdzano bilety, potem jest „bramka”: coś jak winda, przednie szklane drzwi są zamknię te, weszliś my do tych „bramek”, dokł adnie te same szklane drzwi zamknię te za nami, my Stał em tam przez kilka sekund, potem otwierają się frontowe drzwi i już jesteś w pierwszym pokoju do inspekcji. Nikt nas nie zatrzymał i nie skomentowano. Widział em jeszcze kilka osó b z aparatami, ale naturalnie nikt niczego nie robił , moż na coś zrobić , ale po co? . . Powiedzieć , ż e nam się podobał o, to nic nie mó wić...Nie spodziewał am się takiej skarbnicy w Dreź nie. Diamenty i diamenty robią wraż enie i nie tylko…
Nastę pnie spojrzeliś my na galerię z portretami i poszliś my do Nowych Zielonych Krypt.
Bilety są sprawdzane, ale nie ma już „bramy”. Co mogę powiedzieć , niesamowite, niesamowite, niesamowite...
Nie mó wię , ż e jeź dziec ma dookoł a klejnoty, ale nawet pysk konia. Na koniec przyjrzymy się obiektom sztuki tureckiej. To też ciekawe, ale już mamy doś ć chodzenia, stania, patrzenia, sł uchania i czytania ...Nie opanowaliś my niczego innego i poszliś my na dziedziniec, aby wspią ć się na wież ę Hausmannsturm.
Gdzieś w przerwie mię dzy inspekcjami wyszliś my już na ten dziedziniec, ż eby odetchną ć ś wież ym powietrzem, no, teraz celowo do wież y. Ten sam bilet ł ą czony jest nadal waż ny. Nie ma windy, ale jest wiele stopni i doś ć szerokie schody.
Wstaliś my, zł apaliś my oddech, ale jakie widoki z gó ry, warto.
Chciał em zmieś cić wszystko w jednej recenzji, ale okazuje się , ż e jest za dł uga, muszę ją rozbić na 2 czę ś ci.