Мы отдыхали на Кипре с 26.09. 2012 по 06.10. 2012. Летели из Шереметьево F, авиакомпанией «Трансаэро». Сервисом авиакомпании остались очень довольны, перелёт прошел замечательно, можно сказать, что отдых начался уже в самолёте, прямо с приветливого обслуживания экипажа и вкусного завтрака. Летели мы до Пафоса 3 часа, и примерно столько же добирались трансфером до нашего отеля.
Кипр встретил нас потрясающе ярким солнцем и теплом, особенно учитывая, что, когда мы улетали с Москвы, там было что-то около +9 градусов. Некоторое время пришлось простоять в огромной очереди на паспортный контроль, так как одновременно приземлилось 2 Боинга 747-400, и пассажиров была тьма-тьмущая. Киприоты открыли все стойки, чтобы процесс шёл быстрее. Но вот, паспортный контроль пройден, багаж благополучно забран, принимающая сторона (мы ехали с «Натали турс») нас встретила и направляет к автобусу для дальнейшего перемещения себя, драгоценных, в отели. Слегка одурманенные жарой, мы даже не сразу уловили, что в автобусе двери не с той стороны! И лишь в автобусе, блаженствуя от прохлады кондиционера, осознаёшь, что движение на Кипре - левостороннее. (Ну да, бывшая британская колония, логично). Вроде, теоретически мы это знали, но практически это всё равно непривычно и так и кажется, что мы вот-вот «зацепим» кого-то, мы же не туда сворачиваем! Впрочем, к этому быстро привыкаешь, и вот уже радостно лицезреешь кипрские пейзажи и курортные городки.
На Кипре мы впервые, Наверное, представляли себе всё немного иначе. И, если честно, первым ощущением от курортных городков было некое лёгкое разочарование. Ожидали увидеть что-то такое «Ах! » или «Вау! », а тут… беленькие домики, отсутствие зелени, очень много пустых площадок, строек, и ощущение неухоженности, что ли. Представлялось, что всё будет безукоризненно чистым. Возможно, сказывалось впечатление от прошлогодней Испании, где город был безупречно вылизан, зелени было масса, Казалось, что Кипр будет еще безупречнее… Однако это ни в коей мере не может испортить ощущение от отдыха.
В отель мы прибыли уже ко времени заселения, поэтому ждать не пришлось. Заполнили какие-то небольшие анкетки, потом у нас взяли паспорта (мы не совсем поняли зачем, но на следующий день их забрали без каких-либо проблем). И вот – мы уже в нашем номере, на третьем этаже, с видом на «Макдональдс», вход на «Поюще-танцующие» фонтаны и боковым видом на море. Номер вполне стандартный, сейф только на рецепшене (но мы не брали), чайник и холодильник можно взять напрокат (1.5 евро в сутки, «оптом» дешевле – но нам оно как-то тоже не надо было), в номере есть фен, кондиционер, Телевизор был сразу с пультом (есть отели, где пульт нужно брать на рецепшен под залог, но это не тот случай). Не совсем было понятно, почему телевизор стоит прямо перед зеркалом и закрывает обзор себя, любимых. Как-то забавно видеть преимущественно заднюю панель телевизора в отражении, а не свою персону, но это именно забавно, и уж точно лично нам никаких проблем не доставляло. Гладильная доска и утюг есть на этаже, в «нише» у второго лифта. Но, если есть необходимость гладить что-то - лучше везти утюжок из дому, так как гладильная доска, похоже, прошла нелёгкий боевой путь, пережила и повидала многое, и её рельеф напоминает, скорее дальнюю «родственницу»- стиральную дощечку. Во всяком случае, у меня не получилось погладить ни свою юбку, ни рубашку мужа, хотя я честно попыталась, и даже притащила из номера одеяло, чтоб прикрыть хребтистый рельеф доски. Но куда там! Вернулась в номер, достала свой утюжок. (На Кипре другое напряжение в сети, и розетки у них другие. Нужен специальный адаптер-переходник. Мы его заблаговременно перед поездкой одолжили у уже отдыхавших ранее на Кипре друзей, но в принципе, его можно купить почти в любом магазинчике, примерно за 2 евро. ) Судя по следу на ковролине, не нам первым пришлось гладить в номере. Кто-то до нас оставил след от подошвы утюга на полу возле стола Но мы приспособились гладить на маленьком столике.
На море мы смогли попасть прямо в первый же день. Идти недалеко, минут 5, народу на пляже, конечно, очень много. Но море! Это просто сказка! Чистое, прозрачное, лазурное… Обалденно тёплое (+28)… Местами у берега растут кораллы, но найти мягкий, прямо бархатный, вход по песочку – не проблема. Глубина нарастает постепенно, что особенно хорошо для тех, кто с детками. Сколько мы ездили, но такого моря, в которое вот так сразу влюбляешься – я ещё не видела.
После такого моря все мысли о каком-либо разочаровании и о том, что мы ждали чего-то другого – улетучились сами по себе. Тем боле, что впереди ждал ужин.
Что касается еды, то она была изумительная. Да, действительно, завтраки менее разнообразны, ужины – просто восхитительны (обеды мы не брали, поэтому ничего сказать о них не могу). Среди официантов много тех, кто говорит по-русски, меню для напитков тоже есть на русском языке (напитки на ужин платные, мы предпочитали большой свежевыжатый сок – 0.5литра – 4 евро, фруктовые пунши по 2.5евро, и маленькие графинчики с местным вином). На столах, когда приходишь, зажигают свечи. Напитки украшены красиво, официанты очень приветливые и расторопные. Еда выше всяких похвал! А когда были мясные столы, шашлыки!... Это же такая вкуснотища! С фруктами, правда, не так повезло. Вкусными были виноград и апельсины. Дыни были какими-то ватообразными. И безвкусными оказались груши. Но это мелочи.
И вот после первого ужина мы уже поняли, почему сопровождающая нас гид в автобусе сказала, что к концу отдыха мы начнём напевать определённый набор песен. Угу... Шоу фонтанов… Нет, репертуар, конечно, широкий – от классики – «Болеро» Равеля, танец Хачатуряна с саблями, к Сиртаки, Калинке-малинке, Besame Mucho и финальному аккорду - композиции группы «Europа»- «The Final countdown». Но музыка очень громкая. Правда, если балкон закрыть, как бы и не так слышно, но тогда жарко. Включаешь кондиционер. А он гудит, как хорошей мощности газонокосилка. И нудно же как! Зато расположен так, что непосредственно на спящего человека не дует, и это, конечно плюс. Входной билет на шоу фонтанов стоил, как нам сказали, за столиком без ужина 23евро. Но для жителей нашего отеля посмотреть шоу было не проблемой. Великолепный обзор открывался с крыши отеля (она не закрывалась, выход на неё свободный), и с лестничных площадок, где прекрасно через открытые окошки все было видно и слышно, народ притягивал из номера стулья, садился и наслаждался. Очень красиво, ярко, красочно. Но, в принципе, один раз достаточно посмотреть.
Что касается экскурсионной программы, то именно здесь на Кипре, мы первый раз попробовали индивидуальную экскурсию. Её стоимость у нашего туроператора составила 320 евро на двоих. Но, учитывая, что из стандартного набора экскурсий нам приглянулись три, и стоимость каждой была около 60 евро на человека, то мы, пожалуй, остались в выигрыше. Так как индивидуальная экскурсия предусматривала поездкуна автомобиле примерно 8 часов (у нас в итоге вышло немного больше) с гидом, только мы вдвоём с мужем. Время выезда и маршрут поездки мы выбирали сами. Сразу хочу сказать, что нам просто потрясающе повезло с гидом! Елена, так звали нашего гида, для нас провела просто волшебную экскурсию. Мы увидели и то, что сами запланировали, и то, что она нам по пути подсказывала. Бесконечно приятная в общении, интересно рассказывающая, ничего не навязывающая! Не взирая на то, что экскурсия продлилась больше, чем должно было бы быть, она никак не проявляла торопливости и давала нам возможность насладиться всем, где мы хотели остановиться. Мы побыли в деревушке Омодос в горах, где делают неописуемой красоты изделия из кружева и из серебра, посетили винодельню, где насладились кипрскими винами, и попробовали знаменитую «Коммандарию» - ударение они ставят на «и», Местную самогонку «Зиванию». Выбрали что-то из вина и себе домой, конечно. В одном из ресторанчиков с видом на Олимп (Конечно, не на греческий, а вот как-то так, получается, что на Кипре есть своя гора Олимп) мы пообедали. . Мы даже не успели озвучить, что хотели бы попробовать кипрское национальное блюдо «клефтико», а Елена уже пошла и заказала для нас его. А так же местный вкуснющий яблочный пирог. Это скорее, запечёные яблоки, сверху усыпанные крупными крошками рассыпчатого теста и с белым нежным кремом на тарелке… Цены в горном ресторанчике были раза в два ниже, чем в курортном городке. А еда таяла во рту. Все настолько было вкусным, таким свежим! Запивали все местным домашним лимонадом. Даже при воспоминании слюнки текут!
Посетили монастырь Троодотисса, побыли в Никоссии, столице Кипра. Впрочем, на местном языке она называется Левкоссией, и указатели по автостраде все на Левкоссию. Столица, как когда-то Берлин, разделена стеной, разделяющую греческую и турецкую части. При наличии паспорта можно попасть через пограничный пункт и на турецкую часть. Заполняешь маленькую миграционную карточку – Имя, Фамилия, номер паспорта и гражданство, и идёшь. Штампики ставят только в эту карточку, в паспорте никаких отметок не делают. Мы, конечно, сходили и туда. Разница сразу видна – попадаешь из Европы на турецкий базар. Прямо как в нашей киноклассике – «Бриллиантовой руке» - Никоссия – город контрастов!
Вобщем, эксукрсия была потрясающей. Информативной, объёмной, интересной, и главное – никого не нужно ждать, всё только под тебя лично. И все в один день. Так что очень советую, если есть желание посетить несколько мест и они не комплектуются в одну «готовую» экскурсию – брать индивидуальную и комфорт будет обеспечен.
А вот прогулку на морском кораблике мы заказали на пристани Nissiotis , там есть билетные кассы и мы за 10 евро на человека заказали экскурсионную прогулку с «заплывом» в сторону Фамагусты, а потом к мысу Греко. И получасовой остановкой в Голубой бухте для купания в открытом море. Сказали, что глубина там 6 метров. Но вода такая прозрачная, что видно дно!
Купание доставило просто восторг! Сравнимый разве что с полётом на парашюте с катера (25 евро на человека). Если нет страха высоты – это стоит попробовать, Поднимают высоко, летишь, паришь над морем, красота внизу, и захватывает дух от ощущения бесконечного счастья! А потом тебе ещё и сертификат дают, что ты полетал на высоте 300 метров, такого-то числа и вобщем-то, вот какой ты весь из себя молодец!
Впрочем, на отдыхе должно все радовать! Тем более, что киприоты бесконечно приветливые и доброжелательные люди, очень хорошо относятся к русским, учат сами русский язык и почти в любом магазинчике с вами могут заговорить по-русски. А ещё они очень радуются, когда мы пытаемся ответить им на родном их греческом языке. Хотя бы то же «спасибо» - «эфхаристо» - и они просто сияют радостной улыбкой!
В самом городке на горе есть часовенка св. Ильи. туда можно подняться по лестнице увидеть весь Протарас, как на ладони
Если есть желание, можно самому съездить в соседние городки и аквапарк. Улица, на которой стоит отель, односторонняя, и автобусы останавливаются на двух остановках – прямо возле отеля. Они подписаны – с одной можно уехать в Айя-Напу, а с другой в Паралимни и аквапарк (это в противоположную Айя-Напе сторону). Причем ходят автобусы регулярно в том числе и ночью. Так что при желании можно посетить тусовочно-дискотечную Айя-напу и без проблем вернуться назад).
Что касается магазинов, то продукты мы покупали в магазинчике по пути на пляж. Он был весьма недорогой. Можно пройти чуть дальше, в минутах 10 ходьбы, есть супермаркет «Lidl» . Там можно прикупить местный сыр Халлуми.
Естественно, много магазинов сувенирных, на любой вкус. Много магазинов с часами (? ). Спиртное в некоторых магазинах дешевле даже, чем в «Дьюти Фри». Во всяком случае, мы купили Мартини (1 литр) за 6 евро, а в «Дьютике» цена была 7.5. Хотя это, по большому счёту, не принципиально. Кстати, в «Дьютике» можно купить и кипрские сладости – лукум и судзукос. Но мы не знали и прикупили пару коробочек на угощение ещё в Протарасе.
Погода нас радовала весь отдых. Дождь был один раз, и то секунд 40. А вот в день отлёта в аэропорту нас встретила гроза, но наш рейс задержался с вылетом из Москвы, и как раз благодаря этому, грозу мы пропустили. И улетали уже в небо, на котором красовались через всё небо две большие красивые радуги… Подарок с любовью на прощание от острова Афродиты…
Odpoczywaliś my na Cyprze od 26.09. 2012 do 06.10. 2012. Polecieli z Sheremetyevo F, linii lotniczej "Transaero". Byliś my bardzo zadowoleni z obsł ugi linii lotniczych, lot był wspaniał y, moż na powiedzieć , ż e wakacje rozpoczę ł y się już w samolocie, zaraz od mił ej obsł ugi zał ogi i pysznego ś niadania. Lecieliś my do Pafos na 3 godziny iw tym samym czasie dostaliś my transfer do naszego hotelu.
Cypr przywitał nas oszał amiają co jasnym sł oń cem i ciepł em, szczegó lnie biorą c pod uwagę , ż e kiedy odlatywaliś my z Moskwy, był o okoł o +9 stopni. Przez jakiś czas musiał em stać w ogromnej kolejce do kontroli paszportowej, gdyż w tym samym czasie wylą dował y 2 Boeingi 747-400, a pasaż eró w był o bardzo duż o. Cypryjczycy otworzyli wszystkie liczniki, aby proces przebiegał szybciej. Ale teraz kontrola paszportowa zaliczona, bagaż e bezpiecznie odebrane, gospodarz (podró ż owaliś my z Natalie Tours) spotkał się z nami i kieruje nas do busa na dalszy transfer nas, drogocennych, do hoteli. Lekko odurzeni upał em, nawet nie od razu zauważ yliś my, ż e drzwi w autobusie są po zł ej stronie! I dopiero w autobusie, bł ogi od chł odu klimatyzatora, zdajesz sobie sprawę , ż e ruch na Cyprze jest lewoskrę tny. (No có ż , logicznie rzecz biorą c, był a kolonia brytyjska). Wydaje się , ż e teoretycznie o tym wiedzieliś my, ale w praktyce jest to wcią ż niezwykł e i wydaje się , ż e zaraz kogoś „zahaczymy”, ale skrę camy w zł ą stronę ! Jednak szybko się do tego przyzwyczajasz, a teraz z radoś cią widzisz cypryjskie krajobrazy i miejscowoś ci wypoczynkowe.
Po raz pierwszy na Cyprze chyba wszystko wyobraż aliś my sobie trochę inaczej. I, szczerze mó wią c, pierwszym uczuciem z miejscowoś ci wypoczynkowych był o lekkie rozczarowanie. Spodziewał em się zobaczyć coś w stylu „Ach! ” albo „Wow! ”, a tu… biał e domy, brak zieleni, duż o pustych placó w, placó w budowy i poczucie zaniedbania, czy coś . Wszystko wydawał o się być nieskazitelnie czyste. Być moż e chodził o o wraż enie zeszł orocznej Hiszpanii, gdzie miasto był o nieskazitelnie oblizane, był o duż o zieleni, Wydawał o się , ż e Cypr bę dzie jeszcze bardziej nieskazitelny. . . Jednak to w ż aden sposó b nie moż e zepsuć poczucia relaksu.
Dotarliś my do hotelu przed zameldowaniem, wię c nie musieliś my czekać . Wypeł nili kilka mał ych ankiet, potem zabrali nam paszporty (nie do koń ca rozumieliś my dlaczego, ale nastę pnego dnia został y bezproblemowo wywiezione). A teraz - już jesteś my w naszym pokoju, na trzecim pię trze, z widokiem na McDonald's, wejś cie do fontann "Ś piewają ce i tań czą ce" i boczny widok na morze. Pokó j jest doś ć standardowy, sejf jest tylko w recepcji (ale my go nie zabraliś my), moż na wypoż yczyć czajnik i lodó wkę (1.5 euro za dobę , „hurt” taniej - ale jakoś nie potrzebowaliś my to też ), w pokoju jest suszarka do wł osó w, klimatyzacja, telewizor był od razu z pilotem (są hotele, w któ rych pilota trzeba zabrać do recepcji za kaucją , ale tak nie jest). Nie był o do koń ca jasne, dlaczego telewizor stał tuż przed lustrem i zasł aniał sobie, bliskim, widok. To trochę zabawne, widzieć w odbiciu gł ó wnie tył telewizora, a nie swoją osobę , ale to po prostu zabawne i na pewno nie sprawił o nam osobiś cie ż adnych problemó w. Na podł odze, w "niszy" przy drugiej windzie, leż y deska do prasowania i ż elazko. Ale jeś li trzeba coś wyprasować , lepiej zabrać ż elazko z domu, ponieważ deska do prasowania wydaje się przeszł a trudną ś cież kę bojową , doś wiadczył a i widział a wiele, a jej ulga przypomina raczej odległ ą „krewny” - tarka do prania. W każ dym razie nie udał o mi się wyprasować spó dnicy ani koszuli mę ż a, chociaż uczciwie pró bował am, a nawet wycią gnę ł am z pokoju koc, aby zakryć prą ż kowany relief deski. Ale gdzie to jest! Wró cił a do swojego pokoju i wyję ł a ż elazko. (Cypr ma inne napię cie w sieci, a mają inne gniazda. Potrzebny jest specjalny adapter adaptera. Poż yczyliś my go od znajomych, któ rzy wcześ niej spę dzali wakacje na Cyprze przed wyjazdem, ale w zasadzie moż na go kupić w prawie każ dym sklepie , za okoł o 2 euro. ) Są dzą c po ś ladach na dywanie, nie byliś my pierwszymi, któ rzy prasowali w pokoju. Ktoś przed nami zostawił ś lad od podeszwy ż elazka na podł odze przy stole Ale przystosowaliś my się do prasowania na mał ym stoliku.
Już pierwszego dnia udał o nam się dotrzeć do morza. Spacer niedaleko, okoł o 5 minut, na plaż y jest oczywiś cie duż o ludzi. Ale morze! To tylko bajka! Czyste, przejrzyste, lazurowe. . . Niesamowicie ciepł e (+28). . . Korale rosną w miejscach blisko brzegu, ale znalezienie mię kkiego, aksamitnego, piaszczystego wejś cia nie stanowi problemu. Gł ę bokoś ć wzrasta stopniowo, co jest szczegó lnie dobre dla osó b z dzieć mi. Duż o podró ż owaliś my, ale nigdy nie widział em takiego morza, w któ rym moż na by się od razu zakochać .
Po takim morzu wszelkie myś li o jakimś rozczarowaniu io tym, ż e czekamy na coś innego - zniknę ł y same. Zwł aszcza, ż e przed obiadem.
Jeś li chodzi o jedzenie, to był o niesamowite. Tak, rzeczywiś cie ś niadania są mniej urozmaicone, obiady po prostu pyszne (nie jedliś my obiadó w, wię c nic nie mogę o nich powiedzieć ). Wś ró d kelneró w jest wielu mó wią cych po rosyjsku, menu na drinki jest ró wnież po rosyjsku (napoje do obiadu są pł atne, preferowaliś my duż y ś wież y sok - 0.5 litra - 4 euro, poncz owocowy za 2.5 euro i mał e karafki z lokalnym winem) . Na stoł ach, kiedy przychodzisz, zapalają się ś wiece. Napoje są pię knie udekorowane, kelnerzy są bardzo przyjaź ni i sprawni. Jedzenie jest nie do pochwał y! A jak był y stoł y mię sne, szaszł yki!...To taki pyszny smakoł yk! Z owocami jednak nie tak szczę ś liwy. Winogrona i pomarań cze był y pyszne. Melony był y trochę baweł niane. A gruszki był y bez smaku. Ale to są drobiazgi.
I już po pierwszej kolacji zrozumieliś my, dlaczego towarzyszą cy nam w autobusie przewodnik powiedział , ż e pod koniec reszty zaczniemy ś piewać okreś lony zestaw piosenek. Aha. . . Pokaz fontanny. . . Nie, repertuar oczywiś cie jest szeroki - od klasyki - Bolero Ravela, taniec szablowy Chaczaturiana, po Sirtaki, Kalinka-Malinkę , Besame Mucho i akord finał owy - kompozycja grupa Europa - "Ostateczne odliczanie". Ale muzyka jest bardzo gł oś na. To prawda, ż e jeś li balkon jest zamknię ty, to tak, jakby nie był o tak gł oś no, ale potem jest gorą co. Wł ą czasz klimatyzator. I szumi jak kosiarka o dobrej mocy. I jakie to nudne! Ale jest umieszczony w taki sposó b, ż e nie wieje bezpoś rednio na ś pią cą osobę , a to oczywiś cie jest plusem. Bilet wstę pu na pokaz fontann kosztował , jak nam powiedziano, przy stoliku bez obiadu 23 euro. Ale dla mieszkań có w naszego hotelu oglą danie pokazu nie był o problemem. Wspaniał y widok otwierał się z dachu hotelu (nie zamykał się , dostę p do niego jest bezpł atny), a z podestó w, gdzie wszystko był o doskonale widoczne i sł yszalne przez otwarte okna, ludzie przycią gali krzesł a z pokoju, usiedli i cieszył się . Bardzo ł adne, jasne i kolorowe. Ale w zasadzie wystarczy jeden raz, aby zobaczyć .
Jeś li chodzi o program wycieczek, to wł aś nie tutaj na Cyprze po raz pierwszy spró bowaliś my wycieczki indywidualnej. Jego koszt od naszego touroperatora wynió sł.320 euro za dwie osoby. Ale biorą c pod uwagę , ż e podobał y nam się trzy ze standardowego zestawu wycieczek, a koszt każ dej wynosił okoł o 60 euro na osobę , prawdopodobnie wygraliś my. Ponieważ wycieczka indywidualna obejmował a podró ż samochodem przez okoł o 8 godzin (skoń czył o się trochę wię cej) z przewodnikiem, tylko ja i mó j mą ż . Sami wybraliś my godzinę wyjazdu i trasę wycieczki. Chcę od razu powiedzieć , ż e mieliś my niesamowite szczę ś cie z przewodnikiem! Elena, bo tak nazywał a się nasza przewodniczka, miał a dla nas magiczną wycieczkę . Widzieliś my zaró wno to, co sami zaplanowaliś my, jak i to, co nam podsuwał a po drodze. Nieskoń czenie przyjemny w komunikacji, ciekawie mó wią cy, niczego nie narzucają cy! Pomimo tego, ż e wycieczka trwał a dł uż ej niż powinna, nie wykazał a się poś piechem i dał a nam moż liwoś ć cieszenia się wszystkim, gdzie chcieliś my się zatrzymać . Odwiedziliś my wioskę Omodos w gó rach, gdzie robią nieopisanie pię kne wyroby z koronek i srebra, odwiedziliś my winiarnię , w któ rej delektowaliś my się cypryjskimi winami i degustowaliś my sł ynną „Commandarię ” – kł adą nacisk na „i”, Lokalny bimber”. Zivania”. My oczywiś cie wybraliś my trochę wina i domu. Zjedliś my obiad w jednej z restauracji z widokiem na Olimp (oczywiś cie nie greckiej, ale jakoś okazuje się , ż e Cypr ma swoją gó rę Olimp). . Nie zdą ż yliś my nawet ogł osić , ż e chcielibyś my spró bować cypryjskiego narodowego danie „ kleftiko”, a Elena już poszł a i zamó wił a dla nas. Jak ró wnież lokalna pyszna szarlotka. Bardziej przypomina pieczone jabł ka, posypane duż ymi okruchami kruchego ciasta i biał ym delikatnym kremem na talerzu. . . Ceny w gó rskiej restauracji był y dwa razy niż sze niż w kurorcie. A jedzenie rozpł ywał o się w ustach. Wszystko był o takie pyszne, takie ś wież e! Popijane lokalną domową lemoniadą . Nawet wspomnienie ś lini się !
Zwiedziliś my klasztor Troodotissa, zatrzymaliś my się w Nikozji, stolicy Cypru. Jednak w lokalnym ję zyku nazywa się Levkosia, a wszystkie znaki na autostradzie prowadzą do Levkosia. Stolicę , podobnie jak kiedyś Berlin, dzieli mur oddzielają cy czę ś ć grecką i turecką . Jeś li masz paszport, moż esz przedostać się przez przejś cie graniczne i do czę ś ci tureckiej. Wypeł niasz mał ą kartę migracyjną - Imię , Nazwisko, numer paszportu i obywatelstwo, i jedziesz. Pieczą tki umieszcza się tylko w tej karcie, w paszporcie nie robi się ż adnych znakó w. Oczywiś cie tam też pojechaliś my. Ró ż nica jest od razu widoczna – z Europy trafiasz na rynek turecki. Tak jak w naszym klasyku filmowym – „Diamentowym ramieniu” – Nikozja to miasto kontrastó w!
W sumie wycieczka był a niesamowita. Pouczają ce, obszerne, interesują ce, a co najważ niejsze - nie musisz na nikogo czekać , wszystko jest tylko dla Ciebie. A wszystko w jeden dzień . Dlatego zdecydowanie radzę , jeś li chcesz odwiedzić kilka miejsc i nie są one ukoń czone w jednej „gotowej” wycieczce - wybierz indywidualną , a zapewnimy komfort.
Ale my zamó wiliś my spacer ł odzią morską przy molo Nissiotis, są tam kasy biletowe i za 10 euro od osoby zamó wiliś my spacer wycieczkowy z „pł ywaniem” w kierunku Famagusty, a potem na Cape Greco. I pó ł godzinny postó j w Blue Bay na ką piel na otwartym morzu. Powiedzieli, ż e gł ę bokoś ć tam wynosi 6 metró w. Ale woda jest tak przejrzysta, ż e widać dno!
Pł ywanie był o rozkoszą ! Poró wnywalne tylko z lotem spadochronowym z ł odzi (25 euro za osobę ). Jeś li nie ma lę ku wysokoś ci - warto spró bować , Wznieś się wysoko, wznieś się , szybuj nad morzem, pię kno jest w dole i zapiera dech w piersiach uczucia niekoń czą cego się szczę ś cia! A potem też dają ci zaś wiadczenie, ż e leciał eś na wysokoś ci 300 metró w, w takim a takim terminie, i generalnie, jaki z ciebie fajny facet!
Jednak na wakacjach wszystko powinno się podobać ! Co wię cej, Cypryjczycy są nieskoń czenie przyjaznymi i ż yczliwymi ludź mi, bardzo dobrze traktują Rosjan, sami uczą się rosyjskiego i prawie w każ dym sklepie mogą z tobą rozmawiać po rosyjsku. I są też bardzo szczę ś liwi, gdy pró bujemy im odpowiadać w ich ojczystym ję zyku greckim. Przynajmniej to samo „dzię kuję ” – „efcharisto” – a oni po prostu promienieją radosnym uś miechem!
W samym mieś cie na gó rze znajduje się kaplica ś w. Eliasza. tam moż na wejś ć po schodach, aby zobaczyć cał e Protaras na pierwszy rzut oka
Jeś li chcesz, moż esz sam udać się do są siednich miasteczek i parku wodnego. Ulica przy któ rej stoi hotel jest jednokierunkowa, a autobusy zatrzymują się na dwó ch przystankach - tuż przed hotelem. Są podpisane – na jednym moż na jechać do Ayia Napa, a na drugim do Paralimni i parku wodnego (jest to kierunek przeciwny do Ayia Napa). A autobusy kursują regularnie, takż e w nocy. Tak wię c, jeś li chcesz, moż esz odwiedzić imprezową dyskotekę Ayia Napa i wró cić bez ż adnych problemó w).
Jeś li chodzi o sklepy, jedzenie kupowaliś my w sklepie w drodze na plaż ę . To był o bardzo tanie. Nieco dalej moż na dojś ć pieszo, 10 minut spacerkiem, znajduje się supermarket Lidl. Moż na tam kupić lokalny ser Halloumi.
Oczywiś cie istnieje wiele sklepó w z pamią tkami na każ dy gust. Wiele sklepó w z zegarkami (? ). Alkohol w niektó rych sklepach jest nawet tań szy niż w Duty Free. W każ dym razie kupiliś my Martini (1 litr) za 6 euro, a w Dutiku cena wynosił a 7.5. Chociaż to w zasadzie nie jest waż ne. Nawiasem mó wią c, w Dyutik moż na też kupić cypryjskie sł odycze - turecką rozkosz i suzukos. Ale nie wiedzieliś my i kupiliś my kilka pudeł ek na smakoł yki w Protaras.
Pogoda uszczę ś liwiał a nas przez cał y pobyt. Padał o raz, a potem przez 40 sekund, ale w dniu wylotu na lotnisku spotkał a nas burza, ale nasz lot opó ź nił się z wylotem z Moskwy i wł aś nie z tego powodu przegapiliś my burzę . I leciał y już w niebo, na któ rym dwie duż e pię kne tę cze obnosił y się po cał ym niebie. . . Prezent z mił oś cią na rozstanie z wyspą Afrodyty. . .