Сразу же хочу сказать, что отдых понравился, и отель BLUE PEARL***, не кривя душой, вполне могу советовать для выбора, несмотря на несколько «непоняток», к которым и хочу подготовить беспечных, совсем заработавшихся туристов.
Готовиться к отпуску мы начали ещё в начале весны. Выбирали долго (про походы по турагентствам и турвыставке рассказывать не буду). И, когда в одном из минских агентств нам предложили отель BLUE PEARL*** на болгарском курорте Солнечный Берег, мы были просто счастливы: отель (внимание!! ! ) на первой береговой линии, новенький, красивенький (нам показали картинки из интернета), не в центре, но и недалеко от центра (это тоже было прочитано в интернете прямо при нас). На четверых двухкомнатный номер с большим балконом, обе комнаты номера просторные, с огромными окнами, есть небольшая, но удобная кухня (в одной из комнат). И цена, учитывая перелёт, вполне приемлемая. И даже не насторожило то, что половина найденных в интернете фото были «не живые», а скорее, выглядели как проект строящегося отеля. Еле дождались отпуска…
Прилетели! Тут начались «непонятки» – по дороге из аэропорта представитель принимающей строны нам жизнерадостно наврала про курсы валют, про погоду и т. д. В довершение, нас выгрузили у ресепшена какого-то чужого отеля RIVIERA BLUE и «сделали ручкой». В чужом отеле нас, оказывается, ждали. Там нам оформили документы на заселение и… проводили в соседнее здание без опознавательных знаков – нигде на нашем отеле не было надписи BLUE PEARL (такая… на фоне ракушки), которую я своими глазами видела на фото отеля в интернете. И ещё «непонятка» – нас, четырёх взрослых и рослых дам, заселили в номер с большой, на двоих, кроватью и небольшим детским диванчиком. Зато с видом на бассейн. На ресепшене некоторое время никто категорически не понимал по-русски, потом-таки удалось выловить «понимающую» девушку, которой мы и поплакались. Совсем уж вечером нам принесли дополнительную кроватку (по сути – раскладушку), а утром переселили в подходящий для наших истинных размеров номер. Но с видом на соседний новенький отель, окна в окна (благо, номера напротив нас ещё не были заселены). Подробнее про номера (возможно, это простые истины, но я, например, раньше про такой расклад не знала): все номера в отеле (апарт-отеле) разные – с разным набором мебели, бытовой техники и пр. У номеров (апартаментов) есть хозяева, которые заполняют обстановкой свои апартаменты, исходя, скорее, из собственных потребностей и вкуса. Я так понимаю, что хозяин, когда не использует сам свои апартаменты, перепоручает их отелю. Встречая гостей, отель, что ли, подбирает номер, подходящий к запросу, полученному то ли от минского турагентства, то ли – от болгарской принимающей стороны… мы так и не поняли, кто виноват. Учу: все детали типа «Хочу вид на море» или «Хочу 2 раздельные кровати» или «Кофеварка обязательна» или «Не хочу, чтобы в мои окна заглядывали дядьки из отеля, что напротив» и т. п. должны быть вписаны в договор или приложение к договору ещё в Минске. Иначе, можно рассчитывать только на гостеприимство работников отеля. Нам в этом плане повезло, всё решилось, новый номер понравился, устроились, распаковались. Отдых начался! Мы нарядились по-пляжному – и пошли на море… Обошли отель со всех сторон…
Опа! Сюрприз! А моря-то и нету! Это на первой-то береговой! Вот она – самая большая «непонятка». На ресепшен мы не пошли спрашивать – когда мы там появились в 25-й раз за сутки с 35-м вопросом о переселении, у работников отеля… в общем, мы их пожалели (уверяю вас, мы не скандалили, не унывали сами и не портили настроение никому! нас даже позже на пляже один раз за чистокровных-хладнокровных англичан приняли, во как…). Так что, море мы пошли искать самостоятельно. Установить направление по шуму прибоя или солёному ветру не удалось – не было и намёка. Помогли любезные туристы (они нашу речь на удивление хорошо понимали). Так вот, оказалось: до моря бодрым шагом идти минут 10, с перебегом через активную проезжую часть (осторожно! Это вам не Минск с его вежливыми водителями (спасибо, родные! )). Когда мы оценили расстояние до моря, мы ТАКОЕ разочарование испытали! И ещё пару дней обижались… Потом, когда всё рассмотрели, решили: вообще-то, нормально. Оказалось, у нас, на периферии, и потише, и кафе рядом подешевле, да и пешком ходить полезно. Всё просто ОК, если бы знать заранее. Осадочек-то остался…
Дальше начались «непонятки» с погодой, благодаря чему мы, не зная, куда себя применить, отрыли в комоде хозяйскую карту курорта Солнечный Берег и нашли отель BLUE PEARL… совсем не там, где нам посчастливилось поселиться. БУМ! Только успокоились, удовлетворились, можно сказать, тем, что имеем, – и вот опять «непонятка». Оделись потеплее и, руководствуясь картой, пошли искать «другую» Голубую Жемчужину. Так вот: на курорте Солнечный Берег ДВА отеля BLUE PEARL, своими глазами видели. Первый – наш родненький (ближе к курорту Святой Влас, приблизительно на шестой-седьмой береговой линии), а второй – в другом конце курорта (тоже не в центре), ближе к Несебру, на первой береговой, но он ещё не достроен (этот факт нами зафиксирован в июне-июле 2011г. ). Помните, я говорила про картинки в интернете, похожие на проект? Так вот это и есть «другой» BLUE PEARL! Честно говоря, для непосвящённого фотографии двух Перлов очень даже похожи друг на друга, но есть и разница – новый отель разноуровневый, там есть корпуса и пониже, и помногоэтажней. В нашем отеле – 5 этажей. И ещё посмотрите на балконы, они разные – в новом отеле они позамысловатее. На строящемся отеле отыскалась та самая надпись BLUE PEARL на фоне ракушки. В общем, когда будете искать в интернете «свой» Жемчуг, присмотритесь повнимательнее, не хлопайте ушами, как некоторые. Я вас предупредила.
Общий вывод про доставшийся нам отель – мы там прижились, нам понравилось. Всё, касательно самого номера, что нам обещали в турагентстве, и что я писала в начале отчёта – правда (только фена не оказалось). Были ещё «непонятки» со сменой белья и полотенец, но они совпали с нашей единственной встречей с толковым представителем принимающей стороны, Любой. Она как-то «одной левой» разрулила проблемы, чётко ответила на все вопросы, дала дельные советы. Спасибо. И ещё: судя по всему, соседний отель скоро заполнится туристами (или владельцами апартаментов), и я бы на вашем месте ещё в Минске настаивала бы на требовании «Не хочу, чтобы в мои окна заглядывали дядьки из отеля, что напротив». Кстати, на ресепшене русском языке за 2 недели так почти никто и не заговорил… Зато мы увезли из Болгарии, в качестве милого сувенира, фразу «Моля! Не пипай! » (произносится с интонацией Фаины Раневской, как «Муля! Не нервируй меня! »).
Про кафе: в Солнечном Береге особенно понравились бистро-гарден «Condor» (недалеко от центра курорта, вход на территорию прямо с дороги, по которой городские автобусы ходят) и кафе «Ветряная мельница» (тоже видна с дороги, на выезде из Солнечного Берега в сторону Святого Власа, смотрите по левой стороне, смотрите повыше – мельница на горе; народные и нестинарские танцы представляют по вторникам, четвергам и субботам с 9 часов вечера; от «нашего» BLUE PEARL – 30 минут пешком, но можно и на автобусе). Привет Валентину Юдашкину («Condor») и милым бабушкам-официанткам («Ветряная мельница»). И, конечно, просто очаровали незабываемые кафе в Несебре и Созополе – на самом берегу моря, этакие многотеррасные, романтичные, сказочные...
Про экскурсии: ездили самостоятельно. Очень рекомендую! В Несебр (это элементарно, на городском автобусе), в Созопол (с автовокзала в 10.00 уходит автобус в Созопол, в 16.00 – из Созопола обратно; цена проезда туда-обратно – 10+10 левов, ехать в одну сторону 1.5 часа). Несебр и Созопол, я люблю вас! В Святой Влас так и не доехали, дождь просто нагло гнал нас с остановки несколько раз. Вместо экскурсии «Болгарское село» сходили в кафе «Ветряная мельница».
Про покупки: фрукты-овощи покупали в лавке возле магазина «ZORA» ближайшего к нашему отелю. За прочей едой 2-3 раза съездили в магазин «Младост» – действительно намного дешевле. Ещё накупили обуви, развесных оливок, лукума, шарена соли. Из сувениров – троянскую керамическую мисочку-красавицу, пару нашлёпок на холодильник, созополские (бабушкины) варенья из грецкого ореха и смоковницы. Приправы, розовую косметику и мыло «Teo» посмотрите в магазине «Младост». И, конечно, покупали вино.
Про вино: неудобно признаться – не разобрала. То, что по цене нам подходило на каждый день, не понравилось. Зато в Несебре есть специальный винный магазинчик (в центре, недалеко от ковровой лавки, Несебр, ул. Славянска, 5,
http://www. hristiswinery. com), там можно сначала дегустировать вино, а потом покупать. Дорого, но вкусно. Мы купили вина по 18-20 левов за бутылку. А ещё пробовали «Снежное» вино за 36 левов – обалденно вкусно и обалденно же дорого. Его мы не покупали, но дегустировали. Два раза.
Про пляж и море: всё просто чудесно! Вот если бы ещё платные зоны уменьшить и чуть подальше их от моря отодвинуть, пустуют же практически… И если бы нам погоду…
Про климат Солнечного Берега: идеальный для тех, кто плохо переносит повышенную влажность.
Общий вывод про отдых в Болгарии – приятно, познавательно (если вы любознательны), ненадоедливо и как-то всё натурально, что ли, свободно как-то. Никто не предупреждает «Туда не ходи, сюда ходи, здесь сиди, за забор не выходи» – где тебе интересно, там и ходи. Есть желание повторить.
Так что, добро пожаловать в клуб «Любителей Болгарии»! Вам ведь интересно узнать, как переводится «Моля! Не пипай! »?
А если вы уже в клубе, то должны это знать. Не знаете? Тогда новых вам замечательных открытий!
Od razu powiem, ż e reszta mi się podobał a, a hotel BLUE PEARL*** bez uprzedzeń mogę cał kiem doradzić wybó r, pomimo kilku „nieporozumień ”, na któ re chcę przygotować nieostroż nych, cał kowicie zapracowanych turystó w .
Przygotowania do wakacji zaczę liś my na począ tku wiosny. Wybraliś my od dawna (o wyjazdach do biur podró ż y i wystawie nie bę dę opowiadać ). A kiedy jedna z miń skich agencji zaproponował a nam hotel BLUE PEARL*** w buł garskim kurorcie Sł oneczny Brzeg, byliś my po prostu szczę ś liwi: hotel (uwaga!! ! ) na pierwszej linii brzegowej, nowiutki, pię kny (pokazano nam zdję cia z internetu), nie w centrum, ale niedaleko od centrum (to też czytano w Internecie tuż przed nami). Na cztery apartamenty dwupokojowe z duż ym balkonem, oba pokoje są przestronne, z ogromnymi oknami, jest mał a, ale wygodna kuchnia (w jednym z pokoi). A cena, biorą c pod uwagę lot, jest cał kiem do przyję cia. I nawet nie przestraszył o mnie, ż e poł owa znalezionych w Internecie zdję ć był a „nie na ż ywo”, a raczej wyglą dał a jak projekt hotelu w budowie. Czekam na ś wię ta. . .
Przybył ! Tu zaczę ł y się „nieporozumienia” – w drodze z lotniska przedstawiciel kraju przyjmują cego wesoł o okł amywał nas w sprawie kursó w walut, pogody itp. Na domiar zł ego wył adowano nas w recepcji jakiegoś zagranicznego hotelu RIVIERA BLUE i „wykonano rę cznie”. Okazuje się , ż e w zagranicznym hotelu czekali na nas. Tam wystawiono nam dokumenty do osiedlenia się i. . . odprowadzono nas do są siedniego budynku bez znakó w identyfikacyjnych - nigdzie na naszym hotelu nie był o napisu NIEBIESKA PERŁ A (taka. . . na tle muszli), któ rą widział em swoim na wł asne oczy na zdję ciu hotelu w internecie. I jeszcze jedno "nieporozumienie" - my, czworo dorosł ych i wysokie panie, usadowiliś my się w pokoju z duż ym ł ó ż kiem dla dwojga i mał ą dziecię cą kanapą . Ale z widokiem na basen. Na przyję ciu przez jakiś czas nikt kategorycznie nie rozumiał rosyjskiego, potem udał o nam się zł apać „rozumieją cą ” dziewczynę , nad któ rą pł akaliś my. Doś ć wieczorem przynieś li nam dodatkowe ł ó ż ko (a wł aś ciwie ł ó ż ko skł adane), a rano przenieś li nas do pokoju odpowiadają cego naszym rozmiarom. Ale z widokiem na są siedni nowiutki hotel, okna do okien (pokoje przed nami na szczę ś cie nie został y jeszcze zaludnione). Wię cej o pokojach (moż e to proste prawdy, ale np. wcześ niej nie wiedział am o takiej sytuacji): wszystkie pokoje w hotelu (apart-hotelu) są inne - z innym zestawem mebli, sprzę tem AGD itp. Pokoje (apartamenty) mają wł aś cicieli, któ rzy urzą dzają swoje apartamenty bardziej wedł ug wł asnych potrzeb i gustu. Rozumiem, ż e wł aś ciciel, gdy nie korzysta ze swojego mieszkania, powierza je hotelowi. Podczas spotkania z goś ć mi hotel być moż e wybiera pokó j, któ ry pasuje do proś by otrzymanej od biura podró ż y w Miń sku lub od buł garskiego gospodarza...nadal nie rozumieliś my, kto był winny. Uczę : wszystkie szczegó ł y, takie jak „Chcę widok na morze” lub „Chcę.2 oddzielne ł ó ż ka” lub „Wymagany ekspres do kawy” lub „Nie chcę , aby faceci z hotelu naprzeciwko zaglą dali w moje okna” itp. muszą być zawarte w umowie lub aneksie do umowy bę dą c jeszcze w Miń sku. W przeciwnym razie moż esz liczyć tylko na goś cinnoś ć personelu hotelu. Pod tym wzglę dem mieliś my szczę ś cie, wszystko został o postanowione, nowy pokó j nam się podobał , uspokoiliś my się , rozpakowaliś my. Wakacje rozpoczę te! Przebraliś my się jak plaż a - i poszliś my nad morze...Obeszliś my hotel ze wszystkich stron...
Ups! Niespodzianka! I nie ma morza! To jest na pierwszym wybrzeż u! Oto jest – najwię ksze „nieporozumienie”. Nie poszliś my do recepcji zapytać - kiedy pojawiliś my się tam po raz 25. w cią gu dnia z 35. pytaniem o przesiedlenie, pracownicy hotelu...generalnie ulitowaliś my się nad nimi (zapewniam, ż e nie skandal, nie traciliś my serca i nikomu nie psuliś my nastroju! nawet pó ź niej na plaż y byliś my kiedyś brani za czystej krwi-zimnokrwistych Anglikó w, jak…). Poszliś my wię c na wł asną rę kę poszukać morza. Nie moż na był o ustalić kierunku na podstawie szumu fal ani sł onego wiatru - nie był o nawet wskazó wki. Pomogli mili turyś ci (zaskakują co dobrze zrozumieli naszą przemowę ). I tak się okazał o: spacer nad morze szybkim tempem, z przebiegiem po aktywnej jezdni zaję ł o okoł o 10 minut (uważ nie! To nie jest Miń sk z jego grzecznymi kierowcami (dzię ki, kochani! ). Kiedy oszacowaliś my odległ oś ć do morza, przeż yliś my TAKIE rozczarowanie! I jeszcze przez kilka dni byli obraż eni...Potem, gdy wszystko został o rozważ one, zdecydowali: wł aś ciwie to normalne. Okazał o się , ż e u nas na peryferiach jest ciszej, a pobliskie kawiarnie tań sze i przyda się spacerować . Wszystko jest w porzą dku, jeś li wiesz z gó ry. Osad pozostaje. . .
Potem zaczę ł y się „nieporozumienia” z pogodą , dzię ki któ rym nie wiedzą c gdzie się zastosować , wygrzebaliś my w komodzie mistrzowską mapę kurortu Sł oneczny Brzeg i znaleź liś my hotel BLUE PEARL… w ogó le gdzie mieliś my szczę ś cie się osiedlić . BUM! Po prostu się uspokoili, byli zadowoleni, moż na by rzec, z tego, co mamy, a tu znowu „nieporozumienie”. Ubrana ciepł o i kierują c się mapą poszł a szukać „innej” Bł ę kitnej Perł y. A wię c: w kurorcie Sł oneczny Brzeg zobaczyliś my na wł asne oczy DWA hotele z NIEBIESKĄ PERŁ Ą . Pierwsza jest nasza (bliż ej kurortu Ś w. Wł as, mniej wię cej na szó stej lub sió dmej linii brzegowej), a druga znajduje się na drugim koń cu kurortu (ró wnież nie w centrum), bliż ej Nesebyru, na pierwszym linia brzegowa, ale nie został a jeszcze ukoń czona (ten fakt odnotowaliś my w czerwcu-lipcu 2011). Pamię tasz, mó wił em o zdję ciach w Internecie, któ re wyglą dają jak projekt? A wię c to jest ta „druga” NIEBIESKA PERŁ A! Szczerze mó wią c, dla niewtajemniczonych zdję cia dwó ch Pereł są do siebie bardzo podobne, ale jest ró ż nica - nowy hotel jest wielopoziomowy, są budynki zaró wno niż sze, jak i wyż sze. Nasz hotel ma 5 pię ter. A takż e spó jrz na balkony, są inne - w nowym hotelu są bardziej skomplikowane. Na budowanym hotelu sam napis NIEBIESKA PERŁ A znalazł się na tle muszli. Ogó lnie rzecz biorą c, kiedy szukasz „swoich” Pereł w Internecie, przyjrzyj się im bliż ej, nie klaskaj w uszy jak niektó rzy. Ostrzegał em cię .
Ogó lny wniosek dotyczą cy hotelu, któ ry dostaliś my, jest taki, ż e tam się osiedliliś my, podobał o nam się . Wszystko, co dotyczy samego pokoju, co obiecał o nam biuro podró ż y, a co napisał em na począ tku relacji, jest prawdą (tylko nie był o suszarki do wł osó w). Był y też "nieporozumienia" ze zmianą poś cieli i rę cznikó w, ale zbiegł y się one z naszym jedynym spotkaniem z inteligentnym przedstawicielem gospodarza, Any. Jedną rę ką rozwią zywał a problemy, wyraź nie odpowiadał a na wszystkie pytania, udzielał a dobrych rad. Dzię ki. I jeszcze jedno: podobno są siedni hotel wkró tce zapeł ni się turystami (lub wł aś cicielami mieszkań ), a na twoim miejscu, w Miń sku, upierał bym się przy wymogu „nie chcę facetó w z hotelu naprzeciwko spó jrz w moje okna”. Nawiasem mó wią c, przez 2 tygodnie na przyję ciu prawie nikt nie mó wił po rosyjsku...Ale zabraliś my z Buł garii, jako mił ą pamią tkę , frazę „Mó dlcie się ! Nie pij! (wymawiane intonacją Fainy Ranevskaya, jak „Mulya! Nie denerwuj mnie! ”).
O kawiarni: w Sł onecznym Brzegu szczegó lnie podobał mi się bistro-ogró d Condor (niedaleko centrum kurortu, wjazd na teren bezpoś rednio z drogi, po któ rej kursują autobusy miejskie) oraz kawiarnia Windmill (widoczna ró wnież z drogi, przy wyjeź dzie ze Sł onecznego Brzegu w kierunku ś w. NIEBIESKA PERŁ A - 30 minut na piechotę , ale moż na też dojechać autobusem). Witam Valentina Yudashkina („Kondor”) i uroczych babć kelnerek („Wiatrak”). No i oczywiś cie po prostu zafascynował y nas niezapomniane kawiarnie w Nesebyrze i Sozopolu - nad samym brzegiem morza, coś w rodzaju wielopoziomowego, romantycznego, bajecznego. . .
O wycieczkach: wybraliś my się sami. Wysoce zalecane! Do Nesebyru (to elementarne, autobusem miejskim), do Sozopola (autobus odjeż dż a z dworca autobusowego o 10.00 do Sozopolu, o 16.00 - z Sozopola z powrotem; bilet w obie strony - 10 + 10 lew, w jedną stronę.1, 5 godziny ) . Nessebar i Sozopol, kocham cię ! Nigdy nie dotarliś my do St. Vlas, deszcz po prostu bezczelnie wypę dzał nas z przystanku kilka razy. Zamiast wycieczki „Buł garska wioska” poszliś my do kawiarni „Wiatrak”.
O zakupach: owoce i warzywa kupiliś my w sklepie przy sklepie ZORA znajdują cym się najbliż ej naszego hotelu. Na inne jedzenie chodziliś my do sklepu Mladost 2-3 razy - naprawdę duż o taniej. Kupiliś my też buty, luzem oliwki, turecką rozkosz, só l do akcji. Pamią tki - pię kna miska ceramiczna Trojan, kilka plam na lodó wce, dż emy Sozopol z orzecha wł oskiego i drzewa figowego. Poszukaj przypraw, ró ż owych kosmetykó w i mydł a Teo w sklepie Mladost. I oczywiś cie kupiliś my wino.
O winie: to niewygodne przyznać - nie zrozumiał em. Nie podobał o nam się , ż e cena był a odpowiednia na każ dy dzień . Ale w Nesebyrze jest specjalny sklep z winami (w centrum, niedaleko sklepu z dywanami, Nesebyr, ul. Slavyanska 5,
http://www. hristiswinery. com), gdzie moż na najpierw skosztować wina, a potem Kup to. Drogie, ale smaczne. Kupiliś my wina za 18-20 lew za butelkę . Pró bowaliś my też wina „Snow” za 36 lewó w - niesamowicie smacznego i niesamowicie drogiego. Nie kupiliś my tego, ale spró bowaliś my. Dwa razy.
O plaż y i morzu: wszystko jest po prostu cudowne! Teraz, gdyby pł atne strefy miał y zostać zmniejszone i odsunię te trochę dalej od morza, to są praktycznie puste… A gdybyś my mieli pogodę …
O klimacie Sł onecznego Brzegu: idealny dla tych, któ rzy nie tolerują duż ej wilgotnoś ci.
Ogó lny wniosek o wakacjach w Buł garii jest przyjemny, pouczają cy (jeś li jesteś dociekliwy), dyskretny i jakoś wszystko jest naturalne, czy coś , jakoś darmowe. Nikt nie ostrzega „Nie idź tam, idź tutaj, usią dź tutaj, nie wychodź poza pł ot” - tam, gdzie jesteś zainteresowany, idź tam. Istnieje chę ć powtó rzenia.
Witamy wię c w klubie „Kochankowie Buł garii”! Chcesz wiedzieć , jak przetł umaczyć „Mó dl się ! Nie pij! ”?
A jeś li już jesteś w klubie, powinieneś o tym wiedzieć . Nie wiem? Nastę pnie nowe wspaniał e odkrycia dla Ciebie!