Obrzydliwe!

Generalnie trasa nazywa się „Data w Paryżu + Monachium”, jednak zarówno ja, jak i wszyscy moi koledzy w nieszczęściu zgodziliśmy się, że należy natychmiast zmienić nazwę na „Siła wyższa w Paryżu – Monachium!”. Wyruszyliśmy lotem 618 "bez przepraw nocnych", 29 czerwca 2018 r.

Popełniliśmy pierwszy i najważniejszy błąd: zdecydowaliśmy się skorzystać z usług tego niejako operatora, ponieważ pierwszy raz wyjechaliśmy za granicę i nie mieliśmy doświadczenia. Motywacja była prosta: pokazać, opowiedzieć, pomóc stworzyć ogólne wrażenie kilku krajów i miast.

Początek był już dobry, do Terminalu A dotarliśmy 29 czerwca o 8 rano, gdzie nie było gdzie spaść jabłko, żeby po prostu usiąść do śniadania. Jakoś jedli.

Dalej, z opóźnieniem, ogłoszono: 3 grupy (nasze i 2 kolejne, z których jedna jechała do Barcelony), wsadzono do 2 autobusów, ponieważ pojawiła się informacja, że ​​nasz autobus nagle się zepsuł (czy był „chłopak „? Według niektórych doniesień w ogóle go nie było, a lot musiał zostać odwołany / przełożony / zrekompensowany jako nieudany). Oznacza to, że nasza grupa, podróżująca aż do Paryża, nie miała własnego autobusu z Terminalu A. Dobry początek wakacji, prawda?

No dobra, usiadłem i pojechałem na granicę w Beregowoje. Na granicy z Ukrainą nasza jest pierwsza, ale niestety okazuje się, że nie jedyna – przy wjeździe do paszportów program podobno się zawiesza i wszystkie 40 paszportów autobusowych jest wypełnianych najpierw przez ręczną kontrolę paszportową, a następnie przez kontrolę celną w ten sam sposób ręcznie. Łącznie 4 godziny w upale na urzędzie celnym w pobliżu Duty Free, ludzie spędzali czas jedząc ciasteczka i biegając do toalety. Dalej granica węgierska: natychmiastowa kontrola paszportowa i celna, potem 1 godzinę i 15 minut przy zamkniętym szlabanu, bo po prostu zapomnieliśmy go otworzyć po przejściu formalności migracyjnych. Całkowity czas na granicy zamiast dobrze, godzin - dwie stracone 6 godzin! No tak, siła wyższa, ale sama firma musi wziąć to pod uwagę przy opracowywaniu trasy i uwzględnić rezerwacje hoteli gdzieś bliżej granicy!

Następnie jedziemy do Budapesztu, gdzie zgodnie z planem opłaciliśmy/zaliczyliśmy wycieczki. Oczywiście, nawet dziecko rozumie, że wyjeżdżając o godzinie 20, fizycznie nie można być przynajmniej godzinę później w Budapeszcie, który znajduje się 320 km od granicy, mimo optymizmu przewodnika. Logiczny wynik: przyjazd do Budapesztu o pierwszej w nocy i (!!!) przejazd do „naszego busa”, który zawozi nas do hotelu, który, uwaga panowie (!!!), znajduje się w mieście Mosonmagyarovar, który znajduje się w pobliżu miasta Gyor, które znajduje się niedaleko granicy z Austrią, czyli 175 km (!!!) od Budapesztu. Dobra, grupa jadąca do Barcelony zostaje w Budapeszcie i idzie spać w hotelu, a my wysiadamy z autobusu i wsiadamy do "naszego autobusu" na węgierskiej rejestracji z rosyjskojęzycznym kierowcą i jedziemy nocą 175 km przez Węgry do nasz hotel. Dlaczego nie zarezerwować hotelu w Budapeszcie lub przynajmniej mieć takie ubezpieczenie na wypadek "siły wyższej" to pytanie otwarte!

Wynik pierwszego dnia i początek drugiego: przybycie do hotelu w sennym stanie w mieście Mosonmagyarovar o 3-4 rano. Kabina prysznicowa. Sen (jego resztki)...

Dalej przewodnik zapowiadał, że śniadanie jemy o 7 rano: jak nie macie czasu, to wszyscy je zjedzą, a wy nie dostaniecie! Ok, alarm o 6:40, schodzę na dół na skromne śniadanie.

Dalej przewodnik mówi, że w końcu "nasz autobus" odbiera nas o 10 rano i jedziemy do Monachium, gdzie znowu mamy wycieczki wliczone w wycieczkę i już opłacone. Wygląda na to, że jesteśmy na czas i po 530 km drogi wieczorem powinniśmy być w Monachium. Czekamy.

Nagła wiadomość: o godzinie 10 nie ma „naszego” autobusu, a przyjedzie dopiero o 1 po południu. Przewodnik nie oferował nic lepszego niż zaproponowanie turystom zakupów. Opcja spania w hotelu po przeprowadzce nie była brana pod uwagę.

OK. Poszliśmy na zakupy, kupiliśmy jedzenie, wodę, bo przed wycieczką nie powiedziano nam, że będą specyficzne problemy z jedzeniem, a turyści będą jedli hot dogi i kanapki na stacjach benzynowych po 5-6 euro za sztukę i frytki z kotletem za 14 euro .

O pierwszej przyjechał autobus. Ale podejrzanie „nie nasze”: na węgierskiej rejestracji iz wesołym węgierskim kierowcą, który na pytanie „jedziemy z tobą do Paryża?” odpowiedział "ya-ya parafia!".

Dalej, przekraczając granicę z Austrią, z jakiegoś powodu (!!!) zatrzymujemy się na lotnisku w Wiedniu, które delikatnie mówiąc nie jest po naszej drodze i nie jest w programie wycieczki, gdzie przewodnik mówi „chłopaki, my przesiadają się do autobusu i to nie jest śmieszne”. W autobusie zapanowała grabowa cisza, ale do głów ludzi wkradły się wątpliwości.

Na przepięknym lotnisku miasta Wiednia naprawdę czekaliśmy na autobus z niemieckimi rejestracjami ze zepsutym reflektorem i starszym niemieckim dziadkiem za kierownicą, który pokazując przewodnika na zegarku całym swoim wyglądem powiedział, że nadszedł czas, abyśmy ruszyli dalej. Kolorowe, prawda? Czy już trzymasz kciuki, który to autobus z rzędu? Po czwarte, panowie!

Jednak nawet tutaj okazało się, że to nieszczęście: z jakiegoś powodu niemiecki dziadek nie powiózł nas obwodnicą obwodnicową, by ominąć Wiedeń bezpośrednio do Monachium, tylko wjechał do miasta, krążąc wzdłuż wspaniałych węzłów przesiadkowych austriackiej stolicy.

Przybywając w ścisłe centrum, podobno do jednego z fajnych zabytków Wiednia (sądząc po liczbie zaparkowanych tam autobusów, które najwyraźniej nie przyciągały zajezdni samochodowej), kazano nam wysiąść i zabrać ze sobą swoje rzeczy , przesiadka do "naszego autobusu" przy polskich rejestracjach z nieszczęsnym śpiącym kierowcą za kierownicą, który podobno nie widział dobrego snu tak długo jak my. Nawiasem mówiąc, kierowca był Białorusinem i najwyraźniej też nie był zbyt zadowolony z sytuacji.

Ponieważ wszystkie te przesiadki odbywały się już w Wiedniu o godzinie 14, było jasne, że w najlepszym przypadku dotrzemy do Monachium wieczorem, około godziny 7.

Ponieważ nasz przewodnik był „świetnym strategiem”, postawiono warunek: albo zadzwonimy do Monachium i biegniemy galopem przez to cudowne miasto, a potem wydostaniemy się z niego przez korki i pędzimy do Strasburga, wtedy mniej niż Paryż, przyjeżdżamy do hotelu gdzieś o 5-6 rano (jeśli mamy szczęście) lub całkowicie omijamy płatne Monachium, BMW Museum, Alliance Arena i browar i pędzimy do Strasburga na noc i oglądamy Paryż . Nie jest jasne, jaką decyzję wybrano drugi, motywowany tym, że już w Austrii widzimy browary, które są „lepsze” od monachijskich. Swoją drogą, ktoś wybrał się na tę trasę właśnie ze względu na Monachium…

Jedziemy do Strasburga… ponad 800 km, jeden kierowca i logiczny wynik: przyjazd do hotelu na obrzeżach Strasburga o 3 nad ranem.

Znowu wczesny wstawanie, znowu wczesne, jeszcze skromne śniadanie, bo to francuski hotel, a Francuzi w zasadzie na śniadanie nie jedzą nic poza rogalikami i kawą. Jedli. Rozeszli się. Brzmi następująca informacja: skoro przyjechaliśmy o 3, zgodnie z zasadami przewozów pasażerskich w Unii Europejskiej, autobus musi stać 9 godzin, zanim będzie mógł jechać dalej, w dodatku inny autobus z Paryża podobno przyjechał do nas z innym kierowca tam, ale zepsuł się po drodze (!!!!!) i kierowca wsiadł na przejażdżkę do Strasburga.

Na propozycję przewodnika, aby udać się na wycieczkę po Strasburgu i spędzić czas przed wyjazdem z Paryża, grupa naturalnie stanowczo odmówiła, ponieważ wszyscy są podenerwowani, głodni i nie mogą się wyspać, przejeżdżają jak zwykły autobus przez połowę Europa, nic nie widząc.

Po odczekaniu w ciepłym słońcu Strasburga do godziny 12 wyjechaliśmy do Strasburga po drugiego kierowcę i pojechaliśmy do Paryża… bez klimatyzacji w autobusie, z powodu awarii.

Przyjechaliśmy do Paryża około 21:30 i od razu dostaliśmy bardzo szybko mówiącego przewodnika, który szybko powiedział nam, gdzie jest Sorbona i gdzie jest Luwr, podczas gdy my przedzieraliśmy się przez paryskie korki. Potem pobiegliśmy na wycieczkę łodzią po Sekwanie, która zresztą okazała się całkiem niezła. Wtedy zameldowanie w hotelu jest już blisko północy. Kabina prysznicowa. Śnić…

Wstawanie o 7 rano śniadanie, wycieczka na Montmartre. Dobry. Informacyjny. Potem grupa została podzielona: jedni z dziećmi jadą do Disneylandu (wydaje się, że po to w ogóle pojechali), inni do Normandii tak jak my, inni spacerują po mieście w wolnym czasie do wieczora.

Wycieczka do Normandii została podzielona na 3 grupy i była szykowna, godna osobnej recenzji, jak sądzę. Czego nie można powiedzieć o ludziach w Disneylandzie, gdzie według plotek ktoś zgubił się w nieznanym Paryżu i trafił do już zamkniętego metra. Przyjazd o 22:30. Hotel. Kabina prysznicowa. Długo wyczekiwany mniej więcej 7-godzinny sen.

Wczesny wstawanie o 6:40, szybkie francuskie śniadanie, pakowanie w autobusie, metro, Dzielnica Łacińska. Wycieczka do Notre Dame, Luwru i niektórzy ludzie dalej do Wersalu. Odmówiliśmy Wersalu wędrować po Paryżu i przynajmniej gdzieś odwiedzić, ponieważ po Wersalu mamy wycieczkę do Augsburga w Niemczech.

Zamiast obiecanego wyjazdu z Paryża o 15, autobus odjechał dopiero około 18, bo nagle (!!!) korki! Trochę radości – klimatyzator zapracował!

Wyjazd o 18:00, przejazd 784 km do Augsburga. Mam nadzieję, że wszyscy zrozumieją, kiedy przybycie do hotelu? Prawidłowy! O 3 nad ranem! Przyjazd. Kabina prysznicowa. Nie można tego nazwać snem, bo znowu śniadanie jest o 7 rano!

Śniadanie. Autobus zatrzymuje się do 12. Idziemy do centrum handlowego, bo i tak nie ma nic lepszego.

Wyjazd do Salzburga w Austrii o godz. Przyjazd. Ciekawa wycieczka po mieście, a także po Heinsalzburgu. Nie ma mowy o browarach augustianów. Zaczęło padać. Mokry. Jedźmy do Budapesztu. Ponownie, tradycyjnie odprawa około 2-3 nocy, znowu obiecuje, że „nasz autobus” niedługo przyjedzie.

Rano, tradycyjnie o 7 rano, skromne śniadanie, a także nasz autobus z rejestracją ukraińską nagle przyjechał, który miał nas zabrać z powrotem do Lwowa, po drodze zatrzymując się przy Budapeszcie.

W Budapeszcie kilka wycieczek, 1,5 godziny wolnego czasu na spacer po hotelu Marriott i jedzenie.

Przeprowadzka do Lwowa o północy z rekordowo szybkiej granicy słowacko-ukraińskiej w regionie Użhorod z towarzyszącą późną, pyszną jak balsam dla duszy kolacją we wsi Korostiw.

W sumie na czym kończymy:

• wymięta 7-dniowa wycieczka z nocnymi zmianami, obrzydliwym jedzeniem i bestialskim nastawieniem do turystów. Ta wycieczka powinna trwać co najmniej 10-11 dni, biorąc pod uwagę jej organizację i ilość wycieczek!

• przewodnik Sasha Bessonov, do którego jest wiele pretensji jako osoba zobowiązana do zapewnienia turystom komfortu za swoje pieniądze, jako organizator, jako psycholog i osoba dobrze wychowana, która powinna przynajmniej jakoś rozładować sytuację, oraz nie mówić turystom, że są oni głupcami, wybrali dla siebie niewłaściwą trasę i generalnie wciąż mają odwagę się oburzać. I ogólnie rzecz biorąc, w Terminalu A włóż uszy wszystkim władzom do uszu, że nie dostała autobusu od samego początku i jest to czynnik ryzyka niepowodzenia wycieczki.

• ryzyko zachorowania na zapalenie żołądka od jedzenia hot dogów sprite na stacjach benzynowych, ponieważ nie ma nic innego do jedzenia, a wycieczka nie zapewnia przystanków w pobliżu kawiarni, bistr i restauracji z normalnym odżywianiem ludzi

• ryzyko zachorowania na hemoroidy od 14 godzin ciągłego siedzenia

• zmęczyć się na wakacjach, a po wycieczce przespać tydzień już w pracy

• ogólnie rzecz biorąc, jest to doskonała okazja, aby zepsuć sobie wakacje i wydać dużo pieniędzy na próżno, bez uzyskania wysokiej jakości produktu turystycznego i jakiejś rekompensaty za zepsuty urlop, który trzeba zacząć od nowa.

Z pozytywnych punktów:

• lokalni przewodnicy: Salzburg, Luwr, Montmartre, Normandia i Budapeszt

• białoruscy kierowcy, którzy sumiennie przepiłowali swoje tysiące kilometrów

• selfie z Paryżem :)

Gorąco polecam wszystkim, aby nie powtarzali moich błędów podczas planowania wakacji:

• przeczytaj z wyprzedzeniem opinie o touroperatorze

• brać pod uwagę ilość kilometrów i ilość dni

• uwzględnij swoje możliwości fizyczne w zakresie podróżowania autobusem przez 12+ godzin dziennie

• weź pod uwagę swoją zdolność do jedzenia hot-dogów, sałatek i innej suchej karmy przez długi czas

• zabierz ze sobą trochę więcej niż przyzwoitą kwotę na dodatkowe posiłki i na wszelki wypadek bilet lotniczy do domu z dowolnego miasta na trasie wycieczki

• rozważ możliwość samodzielnego zaplanowania wycieczki, wybierając bilety lotnicze i kolejowe do interesujących miast, hoteli i wycieczek.

Dla mnie następnym razem wybór jest oczywisty: tylko samolot i pociąg (TGV), tylko wycieczki na miejscu.

Uwagi (54) zostaw komentarz

54 komentarz

Pokaż inne komentarze …