Wada.

Bardzo dziękuję ludziom, którzy piszą recenzje. Moralnie (i nie tylko) przygotowali nas bardzo dobrze do wyjazdu. Postanowiłem więc podzielić się swoim doświadczeniem. Poszedłem z „Accord” po raz drugi i zamierzałem jeździć dużo więcej! Ale niestety! Teraz patrzę na to, co oferuje Boomerang i inni touroperatorzy.

Najpierw opowiem o pozytywach. Trasa jest cudowna. Nie da się go radykalnie zepsuć. Wspaniały program w Berlinie, Dreźnie. Cóż, Paryż to coś, czego każdy kulturalny człowiek powinien doświadczyć przynajmniej raz w życiu. Przewodnicy po mieście są niesamowici. Piszą o nich wszyscy – Herald w Dreźnie i Iwan Iwanowicz w Paryżu. Moim zdaniem Swietłana (z Sankt Petersburga) w Berlinie też mówiła dobrze, choć ktoś nie był zbyt zadowolony. Na hotele bez zarzutów - czysto, zdrowo, inteligentnie po europejsku, jedzenie całkiem dobre i smaczne na śniadanie.

Ogólnie tę wycieczkę mógłbym polecić wszystkim jako stosunkowo niedrogą okazję (za bilet zapłaciłem 286 euro) do odwiedzenia Berlina, Drezna, Paryża… Gdyby nie „mucha w maści”, która zepsuła „beczkę miód".

Wielu pisze o tym w recenzjach, a to niestety jest loteria. Nie wiesz, jakiego przewodnika dostaniesz, a od niego zależy wiele podróży. Akkord ma tak wiele tras w sezonie, że nie ma wystarczająco dobrych, doświadczonych przewodników dla wszystkich. Są "przypadkowe" dziewczyny, które wypełniają całą pracę - i nic nie można na to poradzić!

Tutaj mamy pecha. Słodka, miła dziewczyna (Olga Zemlyana) o czułym głosie w innych okolicznościach wywołałaby tylko czułość. Ale w sytuacjach stresowych podróż okazywała się niedoświadczona, samolubna, trudna, niegrzeczna. Jaka szkoda! W końcu czekaliśmy na tę podróż jak cud! Moja współlokatorka powiedziała mi, że jej dzieci podarowały jej tę podróż do Paryża na jej rocznicę ...

Pewnie my, turyści, też nie jesteśmy cukierkami, jesteśmy nieprzewidywalni, kapryśni, chcemy skorzystać z toalety, kiedy nie powinno… Ale jesteśmy na wakacjach, a przewodnik jest w pracy. Jesteśmy klientami firmy, a „klient ma zawsze rację”, czyż nie?

Turysta z naszego autobusu pisze w swojej recenzji, że o mijanych miastach i krajach prawie nic nam nie powiedziano, że to było jak podróż zwykłym autobusem. Dziwny był wybór filmów itp. Ale moim zdaniem to wszystko drobiazgi w porównaniu z tym, co zaczęło się w Paryżu i zostało odkryte pod koniec podróży.

Najpierw Ola szła autobusem i zgodnie z ankietą (kto chce odwiedzić które wycieczki fakultatywne), zbierała pieniądze. Osoby przekazały kwoty przekraczające koszt biletu. Potem okazuje się, że "Moulin Rouge" - psuje się (np. zabrakło biletów), Wersal - psuje się, piesza wycieczka z Iwanem Iwanowiczem "Magia Paryża" - też się psuje.

Zadaję pytanie: dlaczego w końcu zapisała się wystarczająca liczba osób? Otrzymuję kategoryczną odpowiedź od Olyi: ponieważ nie mogę przełamać się na pół, biorę tych kilka osób, które zapisały się do Disneylandu (początkowo tylko 6 osób zapisało się do Disneylandu, potem jeszcze kilka osób zostało dodanych i chociaż była ponad połowa autobusów, które nie chciały jechać do Disneylandu, to i tak wyrzucono nas z autobusu na obrzeżach Paryża, a przewodnik pojechał do Disneylandu, bo podobno było to bardziej opłacalne dla ją). Oznacza to, że interesy ponad połowy autobusu po prostu nie obchodziły. Na pytanie, dlaczego my sami, bez przewodnika, nie możemy spotkać się z Iwanem Iwanowiczem i wybrać się na pieszą wycieczkę, nie otrzymałem odpowiedzi.

Co więcej, temu zakłóceniu paryskich wycieczek towarzyszył nieprzyjemny skandal.

Inaczej, jak Wam się podoba ta sytuacja: zabierają od Was pieniądze za wycieczki, które się nie odbędą, obiecują oddać jakiś czas później, a jednocześnie wyrzucają Was z autobusu do wieczora na przedmieściach Paryża - rób co chcesz! Wciąż nie rozumiem, dlaczego nie zabrali nas przynajmniej do najbliższej stacji metra, żebyśmy nie błądzili po obcym mieście, wpatrując się w mapę, boleśnie zastanawiając się, jak dostać się tramwajem do metra, a następnie zgadywanie, którymi liniami metra można dojechać do centrum.

Nic, wysiedliśmy, zorientowaliśmy się w ogromnym schemacie paryskiego metra, do wieczora byliśmy jeszcze szczęśliwi i pełni wrażeń. Ale dalsze nieprzyjemne sytuacje trwały. Afery zaczęły się od tego, że najpierw dziewczyny z pierwszych rzędów, a potem dziewczynka z matką (mieliśmy jedno dziecko w autobusie) rozpaczliwie prosiły o pójście do toalety i powiedziano im, że nie wolno im się zatrzymać. Prawdopodobnie zgodnie z instrukcją tak naprawdę nie wolno.

Ale co powinni zrobić żywi ludzie, jeśli zostaną w pełni spaleni? Prawdopodobnie ci, którzy siedzieli z tyłu autobusu, nie słyszeli straszliwych przekleństw, które wybuchły przy drzwiach wejściowych. Matka dziecka zaczęła płakać, dziecko płakało, a kierowcy wraz z przewodnikiem obrzucali ją przekleństwami typu „Nascho ti їhala?! Trzeba było siedzieć w domu!”. Zresztą przecież raz czy dwa zatrzymali się na prośbę turystów – więc po co robić skandal i doprowadzać ludzi do takiego stanu?

Do krakowskiego hotelu dotarliśmy o 2 w nocy. Dostajemy klucze do pokoi. Pytam Olę: skoro w Paryżu został tylko jeden turysta, a jest nas teraz parzysta, czy mogę przenocować w wolnym miejscu w pokoju dwuosobowym i nie iść do pokoju trzyosobowego na składane łóżko, bo ja trzeba stać w kolejce po prysznic? Ola robi żelazną minę i deklaruje: idź tam, gdzie cię wysłano. Dlaczego nie możesz zająć wolnego miejsca? Brak odpowiedzi. Najwyraźniej Ole jest nawet zbyt leniwy, by się w to zagłębić.

Dalej. Wszyscy zostali zakwaterowani w pokojach 2-osobowych w głównym budynku, a tylko we trójkę wysyłamy do innego budynku (jedź windą, a następnie przejazdami do innego budynku i tam znajdziesz swój pokój). Może się mylę, ale jestem przekonany, że bez względu na to, jak bardzo była zmęczona przewodniczka, powinna była upewnić się, że zaprowadzono nas do pokoju. Wyobraź sobie, że o drugiej nad ranem, śmiertelnie zmęczeni po nocnej przeprowadzce, w absolutnie pustych labiryntach hotelu, z walizkami w rękach, idziemy i wędrujemy w poszukiwaniu naszego budynku, naszego korytarza, naszego pokoju. Nikt nie pytał. Wszyscy śpią. Szturchamy tu i tam. Walczymy, ale nic nie możemy zrobić. Nie od razu, krzycząc i kłócąc się, jakimś cudem znaleźliśmy go. Ale czy myślisz, że to w porządku?

Olya zapowiada nam: śniadanie o 7.30, zbieranie się na wycieczkę o 8.00. Cóż, przespawszy tylko 3 godziny, docieramy na śniadanie o 7.20 (przyjechaliśmy wcześnie, żeby nie stać w kolejce, być pierwsi). A co widzimy?

W restauracji jest już ogromny tłok na talerze (kilka więcej autobusów wjechało przed nami do hotelu), bo śniadanie zaczęło się o 7.00. Staliśmy na końcu ogromnej kolejki i widzieliśmy, że Olya i kierowcy stali na samym początku, co oznacza, że ​​wiedzieli, ale z jakiegoś powodu kazano nam przyjechać później. Po półgodzinnym staniu w kolejce gorączkowo wpychaliśmy się w siebie, żeby nie spóźnić się do 8.00, bo musimy jeszcze odebrać rzeczy w innym budynku i oddać pokój w recepcji. W szalonych kłopotach czasowych robimy to wszystko, a potem kolejne 40 minut czekamy na ławce na Olę i przewodnika.

Ogólnie turyści nie mogli się spóźnić, ale Olya i kierowcy mogli być tak długo, jak chcieli. Albo cały autobus czeka na Olę i kierowców na parkingu, bo jedzą jeszcze obiad w kawiarni i zapomnieli o czasie, to w Dreźnie stoimy prawie godzinę w tłumie przy drodze, bo nie ma autobusu, chociaż godzina była dokładnie ustawiona, to Olya musi porozmawiać z przewodnikiem równoległym autobusem.

Jesteśmy besztani przez minutę, ale nikt nas nie przeprasza, gdy czekamy 30-40 minut.

Pod koniec podróży, kiedy już wypełniliśmy i przekazaliśmy ankiety z recenzjami, na dodatek jeden z kierowców zaczął palić w autobusie. To okropne! Dym wpada do salonu, bije w nos, nie ma czym oddychać, a on wyciąga rękę z papierosem przez uchylone okno i nie reaguje na żadne uwagi. Chciał palić - oddychać wszystkim!

To są ciasta. Ludzie, bądźcie przygotowani na takie sytuacje. Ogólnie w ankiecie umieściłem "doskonały" dla wszystkich innych parametrów podróży (z wyjątkiem przewodnika) - dla trasy i dla przewodników, i dla autobusu, i dla hoteli, i dla śniadania. Gdyby nie mucha w maści...

Uwagi (0) zostaw komentarz

0 uwagi

Pokaż inne komentarze …