Эта поездка была и остается самой чудесной и незабываемой! Необычность и чудесность ее состоит в том, что как-то раз я вот так же участвовала в конкурсе рассказов, и неожиданно для себя обнаружила свое имя как абсолютного победителя конкурса. После многократного щипания себя и после звонкаорганизаторов я окончательно убедилась, что это не сон, а самая что ни на есть правда. Оперативненько нашла себе компанию (путевка ведь была на двоих! ), определились с датой вылета, оформили визу и прочие формальности… 5… 4… 3… 2… 1… START!
Морозным январским субботним днем мы плюхнулись в кресла «Боинга-737» компании Аэросвит и полетели, аки птички, в теплые края! (чуть позднее мы скажем – в рай, но тогда мы еще об этом не знали). 5-часовый перелет был легким и приятным в компании с симпатичными парнями-стюардами. И примерно в 22 часа по местному времени мы приземлились в аэропорту города Дубай!
Аэропорт этот заслуживает отдельного внимания и восторженных эпитетов – он и вправду уникальный – но тогда, поздним вечером мы его не рассмотрели, так что все по порядку. Итак, благополучно пройдены все пограничные и таможенные контроли и такси нас мчит в эмират Шарджа.
Яркое впечатление № 1. Путь из Дубая в Шарджу мы преодолели за каких-то 15-20 минут, до отеля оставалось ехать метров 200, но не тут-то было! Пробка, в которую мы попали, не была похожа на все виденные доселе пробки. По проезжей части шли местные жители, пели песни и размахивали флагами ОАЭ и медленно ехали машины, тоже украшенные флагами. Из окон машин громко играла арабская музыка, молодежь танцевала на крышах автомобилей и опрыскивала соседние ползущие в пробке машины пеной и серпантином из аэрозольных баллонов. Все это было вполне весело и безобидно, а причина этого «безобразия» вскоре выяснилась. Оказалось, что в ОАЭ проходил футбольный кубок стран Персидского залива, и в этот день состоялся полуфинальный матч, в котором сборная Арабских Эмиратов выиграла у сборной Саудовской Аравии (помните наших соперников в 1/16 на World Cup 2006? ) и вышла в финал кубка!
В общем, часа через полтора мы доползли черепашьим темпом до отеля, прошли check-in и уже глубокой ночью, наконец, завалились отдыхать в роскошном номере пятизвездочного отеля Millennium, до конца еще не осознав – где мы, как тут оказались и что делаем.
Не хочется, чтобы рассказ походил на дневниковую запись, да и дабы пощадить чувства читателей-не-пообедамши, на теме «завтрак» не буду останавливаться подробно, хотя, признаюсь честно, каждое утро я просила прощения у своей талии, потому что удержаться от этого обилия вкусностей было выше наших сил.
Утро первого дня, и нас гостеприимно приветствует Шарджа. Предварительно почитав в Интернете об этом городе, мы ожидали увидеть что-то очень красивое и изысканное, высококультурное и величественно-спокойное, чистое и доброе. И мы это увидели! ! ! Множество мечетей, единственный в мире памятник Корану, зеленые скверы с ровными рядами пальм, здесь же рядом многоэтажки с сияющими зеркальными фасадами, торговые центры, похожие на дворцы и замки – вот такой предстала перед нами Шарджа.
День второй, Персидский залив. Уже достаточно в январе надеть купальник и оказаться на теплом песочке у такого же теплого моря, чтобы в сотый раз согласиться с тем, что чудеса бывают и поблагодарить Госпожу Удачу за такой сюрприз!
Кстати, о сюрпризах. Первые сутки пребывания в ОАЭ не баловали нас русскоязычными собеседниками. В отеле, в магазинах, в кафе все с нами говорили по-английски, и мы уже смирились с тем, что на неделю нам придется забыть родной язык. Но, оказавшись на пляже «Шарджа Гранд Отеля», мы были очень удивлены – почти весь пляж читал Донцову! : ) Короче говоря, оказалось, что пляжные отели в основном заселены туристами из России. В последствии мы уже не удивлялись вопросу таксистов «Are you from Russia? ». «No, we are from Ukraine! » - гордо отвечали мы! Да, так вернемся в Персидский залив. Водичка оказалась крайне любезной и прогрелась до 18-20 градусов, солнышко определенно намеревалось нас «загореть» на все 100%.
В общем, уходить с пляжа этим жарким январским днем очень не хотелось, но надо! Во-первых, чтобы не получить солнечный ожог, а во-вторых, на этот день у нас была запланирована экскурсия по…
; , что в переводе означает Дубаи! Наверняка, многие наши сограждане, не знающие географии и истории ОАЭ, название Дубай слышали и знают. Эмират Дубай действительно впечатляет своим блеском и размерами в длину, в ширину и в высоту! Наша обзорная экскурсия длилась 4 часа, в течение которых веселый гид по имени Игорь болтал без умолку, и мы много успели увидеть, узнать и пощупать. Вот они – символы Дубая башни-близнецы Emirates Towers, единственный в мире семизвездочный отель «Парус», строящийся 800-метровый небоскреб-рекордсмен, восстановленный в своем первоначальном виде дворец шейха Заеда - первого правителя Дубаи. Дальше были экзотические верблюжьи бега с их не очень веселой, то тоже очень экзотичной историей, музей истории ОАЭ и их стремительного процветания всего за 30 лет, оставивший больше вопросов, чем ответов… (вопросы типа «Как нам обустроить Украину» теперь не дают спать по ночам). Мы переправились на национальных лодках «абра» по каналу, проведенному от Персидского залива, и снова нас автобус помчал по уже вечернему сверкающему огнями городу-мечте, городу-символу роскоши Дубаю.
В следующий день на повестке дня был Дубайский торговый фестиваль. Он хоть и дубайский, но проходит в местечке Глобал Вилладж, километрах в 30 от Дубая. Фестиваль представляет собой что-то вроде большого парка с аттракционами, концертными площадками и, конечно же, торговыми павильонами разных стран. Представлены там были вся Азия, Ближний и Дальний Восток, Западная и Восточная Европа, Африка. Масштаб этого мероприятия можно представить, если сказать, что нам не хватило 8 часов, чтобы обойти павильоны всех стран. Без преувеличения, хотелось купить буквально всё! Но большую часть наших кровно заработанных дирхамов : ) мы потратили в японском и индийском (копии Тадж-Махала) павильонах, и с пакетами (по 4 в каждой руке) совершенно эксклюзивных тряпочек мы пробрались к выходу, так как в 24-00 уходил последний автобус в Шарджу.
В этот вечер нам опять «повезло»! Нет, мы, конечно, очень любим футбол… Короче говоря, в этот день состоялся финальный матч кубка залива, и «наши» таки выиграли у команды Омана и взяли этот самый кубок впервые за 20 лет! Стоит ли говорить, что творилось на улицах! Вновь каких-то 100 метров до отеля мы ехали 3 часа, не знаю что делать – завалиться ли спать прямо в такси или танцевать на крыше автомобиля, как это делала местная молодежь. Глубокой ночью мы таки добрались в наш отель с такой же глубокой уверенностью, что мы теперь пожизненно будем болеть за футбольную сборную ОАЭ!
В последующие пару дней мы опять загорали и купались на пляже, опять гуляли по дубайским магазинам, естественно, посетили знаменитый золотой базар, от которого до сих пор блестит в глазах! ! ! Красота, разнообразие и количество украшений поразило нас в самое сердце… Как говаривал не помню кто из классиков, «лучшие друзья девушек – это бриллианты»: )
Очень хочется вставить в рассказ фразу «А долгими зимними вечерами мы сидели у окна отеля, пили чай с финиками и любовались ночной красавицей-Шарджей. » Правда, долгих вечеров не получалось, так как жизнь в Эмиратах вечерне-ночная, и даже многие магазины открываются в 5 часов вечера. Потому возвращались мы в отель довольно поздно, а, учитывая не прекращающиеся торжественные шествия футбольных фанатов, прямо скажем, очень поздно. Но все-таки чай с финиками (м-м-м, вкуснятина! ) у окна с шикарным видом ночного города был!
Так прошло 5 дней нашего отдыха, и осталось написать про последний день, который оказался очень насыщенным. Мы ехали на экскурсию на Индийский океан! Интерес представляла не только конечная цель, а и вся экскурсия. Путь был долгий, более 2-х часов и пролегал через эмираты Шарджу и Фуджейру, потом в одном месте мы даже проехались по кусочку соседнего государства Оман, и вновь въехали на территорию эмирата Шарджа, к которому и относится наш конечный пункт – город Корфакан. Нашим гидом была обаятельная девушка Кира, и от нее в процессе экскурсии мы получили ответы на массу вопросов, возникших во время пребывания в этой загадочной стране. Мы ехали через настоящую пустыню, такую же, какая еще 50 лет назад была на месте сегодняшних улиц, застроенных небоскребами, видели оазисы с плантациями финиковых пальм. В горах Фуджейры сделали остановку на рынке Персидских ковров, полюбовались настоящими шедеврами ручной работы, пощупали и для полноты ощущений даже поторговались.
Индийский океан встретил нас облачной погодой и теплой +22 градуса водичкой. Океан поразил насыщенными цветами от бирюзового до темно-синего и обилием в нем всякой живности типа морских звезд, угрей и раков в раковинах. В программу нашего шикарного отдыха входил не менее шикарный обед в ресторане с изобилием морепродуктов, фруктов и неповторимо ароматным арабским чаем.
А когда мы возвращались, произошло еще одно маленькое чудо. Для нас это совершенно обычное и не очень приятное явление – дождь. Но в ОАЭ дожди не идут. За год может покапать 2-3 дождика, а в иной год и ни одного. А нам опять повезло! Во время обратного пути в стране пошел настоящий ливень, которого местные жители не видели уже много лет, а когда он закончился, над горами повисла радуга, которую многие из них видели только на картинках!
На такой «радужной» ноте практически закончился наш отдых в этой удивительной стране. Наверняка, мы далеко не все узнали об Эмиратах, не увидели еще многих достопримечательностей, чего-то не услышали, не пощупали, не попробовали… Но, главное, что поразило в этой арабской стране и проникло в самое сердце – как они любят свою страну! Пусть это звучит пафосно, но мы увидели пример искренней и беззаветной любви к Родине! Я теперь долгими зимними вечерами часто об этом думаю, о секретах этого врожденного патриотизма, которые, наверно, кроются в самой религии Исламе, в особенном воспитании и, возможно даже, в теплом климате. Ведь мы все так любим солнце и становимся добрее, когда тепло…
Киев встретил нас морозом -7 градусов, снегом, ветром и метелью. Но это ничуть не омрачило нашего настроения. Яркие впечатления, теплые ощущения, загар на теле и фотографии остались, как говорится, в наших сердцах! : )
Ta podró ż był a i pozostaje najwspanialsza i niezapomniana! Jego niezwykł oś ć i cudownoś ć polega na tym, ż e kiedyś ró wnież brał am udział w konkursie na opowiadanie i niespodziewanie odkrył am swoje nazwisko jako absolutnego zwycię zcy konkursu. Po wielokrotnym uszczypnię ciu się i po telefonie od organizatoró w w koń cu przekonał em się , ż e to nie sen, ale sama prawda. Szybko znalazł em sobie towarzystwo (przecież wycieczka był a we dwoje! ), ustalił em datę wyjazdu, wystawił em wizę i inne formalnoś ci... 5... 4... 3... 2...1 ...START!
W mroź ne styczniowe sobotnie popoł udnie wpadliś my na siedzenia Boeinga 737 firmy Aerosvit i polecieliś my jak ptaki do cieplejszych klimató w! (nieco pó ź niej powiemy - do raju, ale wtedy jeszcze o tym nie wiedzieliś my). 5-godzinny lot był ł atwy i przyjemny z mił ymi stewardami. A okoł o godziny 22:00 wylą dowaliś my na lotnisku w Dubaju!
To lotnisko zasł uguje na szczegó lną uwagę i entuzjastyczne epitety - jest naprawdę wyją tkowe - ale potem, pó ź nym wieczorem, nie braliś my tego pod uwagę , wię c wszystko jest w porzą dku. Tak wię c wszystkie kontrole graniczne i celne przeszł y pomyś lnie, a taksó wka pę dzi nas do emiratu Sharjah.
Jasne wraż enie nr 1. Drogę z Dubaju do Sharjah pokonaliś my w jakieś.15-20 minut, do hotelu musieliś my przejś ć.200 metró w, ale go tam nie był o! Korek, w któ ry wjechaliś my, nie przypominał ż adnych innych korkó w, któ re widzieliś my wcześ niej. Miejscowi szli jezdnią , ś piewają c piosenki i machają c flagami ZEA, a samochody, ró wnież ozdobione flagami, jechał y powoli. Z okien samochodó w gł oś no grał a arabska muzyka, mł odzi ludzie tań czyli na dachach samochodó w i spryskiwali są siednie samochody peł zają ce w ruchu pianą i serpentynami z puszek z aerozolem. Wszystko to był o doś ć wesoł e i nieszkodliwe, a przyczyna tej „hań by” wkró tce stał a się jasna.
Okazał o się , ż e Gulf Football Cup odbył się w Zjednoczonych Emiratach Arabskich i tego dnia odbył się mecz pó ł finał owy, w któ rym druż yna Zjednoczonych Emirató w Arabskich pokonał a druż ynę Arabii Saudyjskiej (przypomnijmy naszych przeciwnikó w w 1/16 na mundialu 2006? ) i dotarł do finał u pucharu!
W ogó le po pó ł torej godziny doczoł galiś my się ś limaczkiem do hotelu, przeszliś my odprawę i pó ź no w nocy zał amaliś my się na odpoczynek w luksusowym pokoju pię ciogwiazdkowego Hotelu Millennium, jeszcze nie do koń ca uś wiadomienie sobie, gdzie byliś my, jak tu trafiliś my i co robiliś my.
Nie chcę , ż eby historia brzmiał a jak wpis do pamię tnika, a ż eby oszczę dzić odczuć czytelnikó w-nie-jedzenie, nie bę dę się rozwodził nad tematem „ś niadanie” w szczegó ł ach, chociaż , szczerze mó wią c, każ dego ranka prosił em o przebaczenie z mojej talii, ponieważ powstrzymanie się od tego obfitoś ci smakoł ykó w przekraczał o nasze sił y.
Ranek pierwszego dnia i goś cinnie wita nas Sharjah.
Ale kiedy już byliś my na plaż y Sharjah Grand Hotel, byliś my bardzo zaskoczeni - prawie cał a plaż a czytał a Dontsova! : ) Kró tko mó wią c, okazał o się , ż e hotele plaż owe są w wię kszoś ci zaludniane przez turystó w z Rosji. Pó ź niej nie dziwił o nas już pytanie taksó wkarzy „Jesteś z Rosji? ”. „Nie, jesteś my z Ukrainy! Z dumą odpowiedzieliś my! Tak, wię c wró ć my do Zatoki Perskiej. Woda okazał a się niezwykle ż yczliwa i podgrzana do 18-20 stopni, sł oń ce zdecydowanie miał o na celu „opalenie” nas w 100%.
Generalnie naprawdę nie chciał em opuszczać plaż y w ten upalny styczniowy dzień , ale musiał em! Po pierwsze, aby się nie poparzyć , a po drugie, na ten dzień odbyliś my wycieczkę po…
; co oznacza Dubaj! Z pewnoś cią wielu naszych wspó ł obywateli, któ rzy nie znają geografii i historii ZEA, sł yszał o i zna nazwę Dubaj. Emirat Dubaju naprawdę imponuje swoim blaskiem i wymiarami pod wzglę dem dł ugoś ci, szerokoś ci i wysokoś ci!
Nasza wycieczka krajoznawcza trwał a 4 godziny, podczas któ rej wesoł y przewodnik Igor bez przerwy gadał , a nam udał o się duż o zobaczyć , nauczyć się i poczuć . Oto one - symbole Dubaju, bliź niacze wież e Emirates Towers, jedyny na ś wiecie siedmiogwiazdkowy hotel Parus, budowany 800-metrowy rekordowy drapacz chmur, przywró cony do swego stanu pał ac szejka Zayeda, pierwszego wł adcy Dubaju. oryginalna forma. Potem był y egzotyczne wyś cigi wielbł ą dó w z ich niezbyt zabawną , ale też bardzo egzotyczną historią , muzeum historii ZEA i ich szybkiego dobrobytu w cią gu zaledwie 30 lat, któ re pozostawił y wię cej pytań niż odpowiedzi ...(pytania typu „Jak moż na wyposaż amy Ukrainę ” teraz nie pozwalamy spać w nocy). Przepł ynę liś my narodowymi ł odziami „Abra” kanał em zaczerpnię tym z Zatoki Perskiej i znó w autobus pę dził nas przez migoczą ce już wieczorem ś wiatł a wymarzonego miasta, miasta-symbolu luksusowego Dubaju.
Nastę pnego dnia w programie był Dubai Shopping Festival. Choć to Dubaj, odbywa się w miejscu Global Village, 30 kilometró w od Dubaju. Festiwal jest czymś w rodzaju wielkiego parku z atrakcjami, salami koncertowymi i oczywiś cie pawilonami handlowymi z ró ż nych krajó w. Reprezentowana był a tam cał a Azja, Bliski i Daleki Wschó d, Europa Zachodnia i Wschodnia oraz Afryka. Skalę tego wydarzenia moż na sobie wyobrazić , jeś li powiemy, ż e 8 godzin to dla nas za mał o na obejś cie pawilonó w wszystkich krajó w. Bez przesady chciał em kupić dosł ownie wszystko! Ale wię kszoś ć cię ż ko zarobionych dirhamó w spę dziliś my w pawilonach japoń skim i indyjskim (kopie Taj Mahal), a z paczkami (po 4 w każ dej rę ce) cał kowicie ekskluzywnych szmat ruszyliś my do wyjś cia, jako ostatni autobus odjechał o godzinie 2.00 do Sharjah.
Tego wieczoru znó w mieliś my „szczę ś cie”!
Nie, oczywiś cie, bardzo kochamy pił kę noż ną … Kró tko mó wią c, finał owy mecz Pucharu Zatoki Perskiej odbył się tego dnia, a „nasi” wygrali z druż yną Omanu i zdobyli ten sam puchar po raz pierwszy od 20 lat! Nie trzeba dodawać , co wydarzył o się na ulicach! Znowu jechaliś my jakieś.100 metró w do hotelu na 3 godziny, nie wiem co robić – czy zasną ć od razu w taksó wce, czy tań czyć na dachu samochodu, jak to robił a miejscowa mł odzież . Pó ź ną nocą w koń cu dotarliś my do naszego hotelu z taką samą gł ę boką pewnoś cią , ż e teraz bę dziemy kibicować druż ynie pił karskiej ZEA na cał e ż ycie!
W kolejnych dniach znowu opalaliś my się i pł ywaliś my na plaż y, znowu spacerowaliś my po sklepach Dubaju, oczywiś cie odwiedziliś my sł ynny bazar zł ota, z któ rego wcią ż bł yszczy w oczach! ! ! Pię kno, ró ż norodnoś ć i iloś ć biż uterii uderzył y nas w samo serce… Bo nie pamię tam, któ ra z klasykó w mawiał a „diamenty to najlepszy przyjaciel dziewczyny” : )
Naprawdę chcę wstawić do opowieś ci zdanie „A w dł ugie zimowe wieczory siedzieliś my przy hotelowym oknie, piliś my herbatę z daktylami i podziwialiś my nocne pię kno Sharjah. » To prawda, ż e dł ugie wieczory nie wyszł y, bo ż ycie w Emiratach to wieczó r-noc, a nawet wiele sklepó w otwiera się o 17.00. Dlatego wró ciliś my do hotelu doś ć pó ź no, a biorą c pod uwagę niekoń czą ce się uroczyste pochody kibicó w, szczerze mó wią c bardzo pó ź no. Ale i tak był a herbata z daktylami (mmm, pycha! ) w oknie z przepię knym widokiem na miasto nocą!
Tak minę ł o 5 dni naszych wakacji, a pozostaje napisać o ostatnim dniu, któ ry okazał się bardzo urozmaicony. Wybraliś my się na wycieczkę nad Ocean Indyjski! Zainteresowanie reprezentował nie tylko cel ostateczny, ale cał a wyprawa.
Ś cież ka był a dł uga, ponad 2 godziny i przebiegał a przez emiraty Sharjah i Fujairah, nastę pnie w jednym miejscu przejechaliś my nawet kawał ek są siedniego stanu Oman i ponownie wjechaliś my na terytorium emiratu Sharjah, do któ rego nasz miejsce docelowe należ y - miasto Korfakan. Naszą przewodniczką był a urocza dziewczyna Kira i od niej podczas wycieczki otrzymaliś my odpowiedzi na wiele pytań , któ re pojawił y się podczas naszego pobytu w tym tajemniczym kraju. Jechaliś my przez prawdziwą pustynię , taką samą jak 50 lat temu był a w miejscu dzisiejszych ulic, zabudowana drapaczami chmur, widzieliś my oazy z plantacjami palm daktylowych. W gó rach Fujairah zatrzymaliś my się na targu perskich dywanó w, podziwialiś my prawdziwe rę cznie robione arcydzieł a, filc, a nawet targowaliś my się o peł nię doznań.
Ocean Indyjski przywitał nas pochmurną pogodą i ciepł ą wodą +22 stopnie.
Ocean uderzył bogatymi kolorami od turkusu po ciemnoniebieski i obfitoś cią wszystkich ż yją cych w nim stworzeń , takich jak rozgwiazdy, wę gorze i raki w muszlach. W programie naszych luksusowych wakacji znalazł się ró wnie luksusowy lunch w restauracji z obfitoś cią owocó w morza, owocó w i wyją tkowo pachną cej arabskiej herbaty.
A kiedy wró ciliś my, zdarzył się kolejny mał y cud. Dla nas to zupeł nie normalne i niezbyt przyjemne zjawisko – deszcz. Ale w Zjednoczonych Emiratach Arabskich nie pada. Za rok mogą spaś ć.2-3 deszcze, a za rok ani jeden. I znowu mamy szczę ś cie! W drodze powrotnej w kraju zaczę ł a się prawdziwa ulewa, któ rej miejscowi nie widzieli od wielu lat, a gdy się skoń czył a, nad gó rami zawisł a tę cza, któ rą wielu z nich widział o tylko na zdję ciach!
Z taką „tę czową ” nutą nasze wakacje w tym niesamowitym kraju prawie się skoń czył y.
Z pewnoś cią nie wiedzieliś my wszystkiego o Emiratach, nie widzieliś my wielu innych zabytkó w, czegoś nie sł yszeliś my, nie czuliś my, nie pró bowaliś my… Ale najważ niejsze, co uderzył o w tym Arabie kraj i przeniknę ł a do samego serca, jak kochają swó j kraj! Niech to zabrzmi ż ał oś nie, ale widzieliś my przykł ad szczerej i bezinteresownej mił oś ci do Ojczyzny! Teraz czę sto myś lę o tym w dł ugie zimowe wieczory, o tajemnicach tego wrodzonego patriotyzmu, któ ry tkwi chyba w samej religii islamu, w szczegó lnym wychowaniu, a moż e nawet w ciepł ym klimacie. W koń cu wszyscy tak bardzo kochamy sł oń ce i stajemy się milsi, gdy jest ciepł o ...
Kijó w przywitał nas mrozem -7 stopni, ś niegiem, wiatrem i zamiecią . Ale to nie osł abił o naszego ducha. Ż ywe wraż enia, ciepł e doznania, opalenizna na ciele i zdję cia pozostał y, jak mó wią , w naszych sercach! : )
